Fernando Venâncio
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1944 (79/80 anos) Mértola, Portugal |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Portugal |
| Educación | Universidade de Ámsterdam |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Lingua portuguesa e lingüística |
| Ocupación | escritor , tradutor , ensaísta , crítico literario , profesor universitario |
| Lingua | Lingua portuguesa |
Fernando Venâncio, nado en Mértola (Alentejo) en 1944, é un escritor, intelectual, crítico literario, e académico portugués. Conta tamén coa nacionalidade neerlandesa.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fernando Venâncio pasou a súa infancia en Lisboa, completou o ensino medio na cidade de Braga. Estudou Filosofía en Vila Nova de Ourém e Teoloxía en Lisboa. En 1970 mudouse para a Holanda, onde acabou por concluír seus estudos en lingüística pola Universidade de Ámsterdam, en 1976. Dous anos despois, comezou a impartir aulas no departamento de estudos de Portugués na Universidade de Nijmegen. De 1984 a 1988 foi profesor na Universidade de Utrecht; acabou tornando á Universidade de Ámsterdam para ensinar Portugués e cultura, até hoxe. En 1995, Venâncio terminou seu doutoramento coa tese Estilo e preconceito. A língua literária em Portugal na época de Castilho.
É autor e colaborador regular de revistas de prestixio como o Xornal de Letras, Ler e Colóquio/Letras, traballa como crítico literario. Tamén colabora co xornal Expresso e na revista Visão. Até marzo de 2008 foi colaborador regular do blog colectivo Aspirina B[1]. Venâncio é un detractor do Acordo Ortográfico de 1990. É crítico co movemento reintegracionista galego[2][3], polo cal non obstante expresa certas simpatías.[4][5][6]
O 1 de xullo do 2023 foi nomeado Xuíz Honorario do Couto Mixto[7].
Obra seleccionada[editar | editar a fonte]
- Unha migalla na Saia do Universo, 1997
- Estilo e Prexuízo. A Lingua Literaria en Portugal na Época de Castilho, 1998 (tese de doutoramento; Edicións Cosmos)
- Um almoço de negócios em sintra, 1999 (tradución ao portugués da obra de Gerrit Komrij)
- Os Esquemas de Fradique, 1999
- Jose Saramago: A Luz e o Sombreado, 2000
- El-Rei no Porto, 2001
- Maquinações e Bos Sentimentos, 2002
- Ensaios Literarios, 2002
- Quen Inventou Marrocos: Diarios de Viaxe, 2004
- Último Minuete en Lisboa, 2008
- Bico Técnico e Outras Historias, 2015
- Assim Nasceu um Lingua, 2019.[8]
- Así naceu unha lingua. Sobre as orixes do portugués (ed. en galego), 2021.[9]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Aspirina B
- ↑ "«Decepciona ver galegos difundindo mitos portugueses negadores do galego»". A Nosa Terra. 2019-08-31. Arquivado dende o orixinal o 24 de setembro de 2019. Consultado o 2020-10-12.
- ↑ "Fernando Venâncio: “A história do português é a história das suas tentativas de afastamento do galego"". Galicia Confidencial. Consultado o 2020-10-12.
- ↑ "Fernando Venâncio: «A AGAL tem uma norma linguística e uma prática formidáveis, com uma morfologia autenticamente galega»". www.pglingua.org. Consultado o 2020-10-12.
- ↑ Mana Galiza, publicado no Expresso, (2007)
- ↑ "Um bom 'mergulho' no idioma: Verbos exclusivos de galego e português", artigo publicado em Portal Galego da Língua, 26/08/2015
- ↑ "Os novos xuíces honorarios do Couto Mixto reivindicaron un mundo sen fronteiras". 02/07/2023. Consultado o 03/07/2023.
- ↑ "Assim Nasceu uma Língua - Ciberdúvidas da Língua Portuguesa". ciberduvidas.iscte-iul.pt. Consultado o 2021-05-06.
- ↑ "Así naceu unha lingua. Sobre as orixes do portugués". Editorial Galaxia. Consultado o 2021-05-06.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Fernando Venâncio |
