Fernando González de Traba
| Biografía | |
|---|---|
| Morte | década de 1160  |
 Conde de Traba | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Reino de Galicia |
| Familia | |
| Familia | Casa de Traba |
| Pai | Gonzalo Fernández de Traba |
| Irmáns | Gómez González de Traba |
Fernando González de Traba ou Fernão Gonçalves (fl. 1159–1165) foi un nobre galego e xefe da Casa de Traba durante o reinado de Fernando II. Era o primoxénito de Gonzalo Fernández de Traba e Elvira Rodríguez. Foi o alférez do reino desde abril de 1159 ata polo menos o 31 de xullo de 1160. Foi recoñecido como conde, o rango nobiliario máis alto do reino, o 13 de xaneiro de 1160 en Galiza, pero a corte real non o recoñeceu coma tal ata o 13 de febreiro de 1161. Ocupou as tenencias que tiña o seu pai: Aranga (1160–1161), Traba (1160–1161), Monterroso (1160–1163) e Trastámara (1161–1165), ata os catro simultaneamente (polo menos do 2 de xuño ao 20 de setembro de 1161). Apoiou con doazóns os mosteiros cistercienses de Sobrado (1162) e Monfero (1163). Que se coñeza, Fernando asinou a súa última carta o 26 de decembro de 1165. Existe unha carta datada por erro o 6 de xaneiro de 1165 pola que o seu irmán, Gómez González de Traba, fixo unha doazón a Xubia polo ben da súa alma. Non tiña muller nin fillos coñecidos.[1]
ob remedium anime patris mei et fratris mei iam defuncti comitis Fernandi Gundisaluit "polo remedio das almas do meu pai e irmán, o xa falecido conde Fernando González"
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Barton, Simon (1997). The Aristocracy in Twelfth-century León and Castile. Cambridge University Press. p. 238. ISBN 9780511585128.