Federico Brandariz Calvete
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1908  A Coruña, España |
| Morte | 1 de xuño de 1939 (30/31 anos) A Coruña, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | carpinteiro , sindicalista |
Federico Brandariz Calvete, nado na Coruña cara a 1908 e finado na mesma cidade o 1 de xuño de 1939, foi un carpinteiro e sindicalista galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de Federico Brandariz Coira e Dolores Calvete Losada. Carpinteiro, foi vogal e despois presidente do sindicato de carpinteiros La Emancipación da Coruña afecto á CNT. En xullo de 1934 participou nunha asemblea do Ramo da Construción da Coruña polo tema dos subsidios de enfermidade e retiro obreiro. Logo da folga xeral revolucionaria de 1934 foi detido xunto co secretario do sindicato Manuel Fuentes Fuentes ao ter atopado a policía dúas bombas nun rexistro ao local do sindicato o 20 de setembro. Xulgados polo tribunal de urxencia o 1 de decembro, foron absoltos.[1] Era socio do Centro de Estudios Sociales Germinal. Logo do golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 foi detido. Finou o 1 de xuño de 1939 aos trinta anos, sen que se coñezan as causas da morte.[2]