Fórmula cadrática
En álxebra elemental, a fórmula cadrática é unha expresión en forma pechada que describe as solucións dunha ecuación cadrática. Outras formas de resolver ecuacións de segundo grao, como completar o cadrado, dan as mesmas solucións.
Dada unha ecuación cadrática xeral da forma , sendo unha incógnita, e coeficientes , , números reais ou complexos coñecidos con . Os valores que satisfán a ecuación, chamadas raíces ou ceros, pódense atopar usando a fórmula cadrática,
onde o símbolo máis–menos "" indica que a ecuación ten dúas raíces. Escritos por separado, son:
A cantidade coñécese como o discriminante da ecuación de segundo grao.[1] Se os coeficientes , , , son números reais daquela , a ecuación ten dúas raíces reais distintas; se , a ecuación ten unha raíz real repetida; e se , a ecuación non ten raíces reais mais ten dúas raíces complexas distintas, que son complexas conxugadas entre si.
Xeométricamente, as raíces representan os valores de nos que a gráfica da función cadrática , unha parábola, cruza o eixe . [2] A fórmula cadrática tamén se pode usar para identificar o eixe de simetría da parábola.[3]
Obtención completando o cadrado
[editar | editar a fonte]A forma estándar de obter a fórmula cadrática é aplicar o método de completar o cadrado á ecuación cadrática xenérica [4] [5] [6] [7] A idea é manipular a ecuación na forma para expresións e en termos dos coeficientes; tomar a raíz cadrada de ambos os dous lados; e despois resolver .
Comezamos dividindo a ecuación polo coeficiente cadrático . Despois, restamos o termo constante e pasalo para o lado dereito:
O lado esquerdo agora ten a forma e podemos "completar o cadrado" engadindo unha constante e obter un cadrado . Neste exemplo se corresponde con engadirmos a ambos os dous lados para que o lado esquerdo se poida poñer como un binomio:
Como o lado esquerdo agora é un cadrado perfecto, podemos tomar facilmente a raíz cadrada de ambos os dous lados:
Finalmente
Significado xeométrico
[editar | editar a fonte]En termos de xeometría de coordenadas, unha parábola é unha curva cuxos son a gráfica dun polinomio de segundo grao, da forma , onde , , son coeficientes constantes de valor real con .
Xeométricamente, a fórmula cadrática define os puntos na gráfica, onde a parábola cruza o eixo . Ademais, pódese dividir en dous termos,
O primeiro termo describe o eixe de simetría, o segundo termo, , dá a distancia que están as raíces do eixe de simetría.
Se o vértice da parábola está no eixo , entón a ecuación correspondente ten unha única raíz repetida na liña de simetría e este termo de distancia é cero; alxebricamente, o discriminante .
Se o discriminante é positivo, entón o vértice non está exactamente sobre o eixo mais a parábola ábrese na dirección do eixo , cruzándoo dúas veces, polo que a ecuación correspondente ten dúas raíces reais. Se o discriminante é negativo, a parábola ábrese na dirección oposta, sen cruzar nunca o eixo , e a ecuación non ten raíces reais; neste caso, as dúas raíces con valores complexos serán conxugados complexos cuxa parte real é o do eixe de simetría.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "discriminant". Khan Academy.
- ↑ "quadratic-formula-explained-article". Khan Academy.
- ↑ "axis-of-symmetry". www.mathwarehouse.com.
- ↑ Rich, Barnett; Schmidt, Philip (2004). Schaum's Outline of Theory and Problems of Elementary Algebra. The McGraw–Hill Companies. Chapter 13 §4.4, p. 291. ISBN 0-07-141083-X.
- ↑ Li, Xuhui. An Investigation of Secondary School Algebra Teachers' Mathematical Knowledge for Teaching Algebraic Equation Solving, p. 56 (ProQuest, 2007): "The quadratic formula is the most general method for solving quadratic equations and is derived from another general method: completing the square."
- ↑ Rockswold, Gary. College algebra and trigonometry and precalculus, p. 178 (Addison Wesley, 2002).
- ↑ Beckenbach, Edwin et al. Modern college algebra and trigonometry, p. 81 (Wadsworth Pub. Co., 1986).
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Fórmula cadrática |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Smith, David Eugene (1923). History of Mathematics 2. Boston: Ginn.
- Irving, Ron (2013). Beyond the Quadratic Formula. MAA. ISBN 978-0-88385-783-0.