Exclusión alélica

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A exclusión alélica é un proceso polo cal se expresa un alelo dun xene mentres que o outro alelo queda silenciado. Nos xenes autosómicos, os organismos diploides herdan unha copia de cada proxenitor.

Hai polo menos dous tipos de eventos de selección que poden orixinar exclusión alélica. Por un lado, un alelo dun xene pode ser silencioso transcricionalmente, o que ten como resultado a expresión de só o segundo alelo. Por outro lado, ambos os alelos poden ser transcritos, pero operan mecanismos postranscricionais e postraducionais que levan á eliminación do produto proteico dun alelo..

O mecanismo polo cal se realiza a exclusión alélica non se coñece completamente.[1]

Exclusión alélica en linfocitos B[editar | editar a fonte]

A exclusión alélica foi observada principalmente en xenes de receptores da superficie celular e foi amplamente estudada en células inmunitarias como os linfocitos B.[2] Nos linfocitos B, o rearranxo con éxito do xene da cadea pesada do material xenético dun cromosoma ten como resultado que deixa de producirse o rearranxo do material xenético do segundo cromosoma. Se non se produce un rearranxo con éxito, ten lugar o rearranxo do material xenético no segundo cromosoma. Se non se produce o rearranxo exitoso en ningún dos dous cromosomas, a célula morre.

Como resultado da exclusión alélica, todos os receptores de antíxenos dun determinado linfocito terán a mesma secuencia de aminoácidos no dominio variable da cadea pesada da proteína. Como a especificidade do receptor de antíxenos é modulada polo dominio variable da cadea lixeira codificada por un dos loci da cadea lixeira de inmnoglobulina, as especificidades das células B que conteñen o mesmo evento de recombinación da cadea pesada poden diferir no seu evento de recombinación da cadea lixeira.

Exclusión alélica en neuronas sensoriais[editar | editar a fonte]

Un estudo publicado en 2008 mostrou que a metilación CpA axuda á exclusión alélica en neuronas sensoriais.[3]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Mostoslavsky R; Alt FW; Rajewsky K (2004). "The lingering enigma of the allelic exclusion mechanism". Cell 118 (5): 539–44. PMID 15339659. doi:10.1016/j.cell.2004.08.023. 
  2. Chess A (1998). "Expansion of the allelic exclusion principle?". Science 279 (5359): 2067–8. PMID 9537917. doi:10.1126/science.279.5359.2067. 
  3. S. Lomvardas; G. Barnea; D.J. Pisapia; M. Mendelsohn; J. Kirkland & R. Axel (2006). "Interchromosomal interactions and olfactory receptor choice". Cell 126 (2): 403–413. PMID 16873069. doi:10.1016/j.cell.2006.06.035. 

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Cellular and Molecular Immunology (5th Ed.) Abbas AK, and Lichtman AH., Editor: Saunders, Philadelphia, 2003.

Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre bioloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.