Estación de esquí
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. |
Unha estación de esquí é unha área preparada para o desfrute da neve. Dispón de pistas de esquí balizadas preparadas por máquinas especiais e clasificadas por cores (verdes, azuis, vermellas, negras) así como pistas de fondo, hoteis para o descanso dos usuarios, remontes para o transporte dos esquiadores a zonas altas e segundo cales diferentes servizos que poden ir desde zona para usar zorras até pistas de patinaxe.
Tipos de pistas[editar | editar a fonte]
- Verde, pistas moi sinxelas, con pouca pendente (10-15%), xeralmente moi curtas (menos de 500 metros), resgardadas climatoloxicamente e en cotas baixas. Son as ideais para os debutantes na práctica dos deportes de neve. Os remontes nestas pistas son máis lentos e teñen menos forza que no resto de tipo de pistas, para non intimidar ao usuario.
- Azul, pistas sinxelas e intermedias. Estas pistas, con maiores pendentes cás verdes, supoñen o seguinte paso na práctica do esquí. Xa non son as pistas para aprender, por estas, pasan esquiadores ou snowboarders de todos os niveis, e os remontes para acceder a elas xa non son especiais para os que están a iniciarse.
- Vermella, son pistas difíciles, pistas para esquiadores ou snowboarders de nivel medio-alto. Adoitan ser pistas cunha gran pendente, en ocasións superando o 40%.
- Negra, pistas moi difíciles. Estas son pistas para esquiadores experimentados, a dificultade adoita provir da gran pendente sobre a que discorren (en ocasións máis do 50%), así como ter pasos moi estreitos nos que fai falla unha gran destreza á hora de realizar xiros xa que non hai moito espazo. Trátase das pistas balizadas máis bonitas, xa que acostuman estar en cotas altas e ao ter moi grandes desniveis e poucos practicantes pola dificultade, as vistas desde estas son espectaculares.
- Itinerario, marcadas cunha cor alaranxada. Os itinerarios son rutas que propón a estación, pero que non están preparadas e ademais non adoitan estar balizadas, polo que só se recomenda facelas a afeccionados expertos e a ser posíbel en grupos, xa que os servizos da estación non cobren estas rutas, nas que a neve non está pisada polas máquinas nin esquiadores e o percorrido non está claramente definido, polo que só deberían realizarse se se coñece previamente. Son percorridos moi longos ou especialmente difíciles que a estación marca pero non toma responsabilidade.
- Fóra pista, teñen as mesmas características que os itinerarios (entraña dificultades técnicas e perigos naturais, como a posibilidade de aludes), pero estas non están marcadas pola estación. Basicamente consisten no descenso dun esquiador moi experto polo monte, por onde el queira, sen seguir un camiño claro. O fóra pista é o contrario a unha pista de esquí, o esquiador baixa por un lugar non marcado por balizas nin pisado pola maquinaria e por onde non pasa habitualmente ninguén.
- Fondo, itinerarios de varios quilómetros, especialmente preparados para os afeccionados ao esquí de fondo.
Tipos de remontes[editar | editar a fonte]
Servizos[editar | editar a fonte]
- Restauración, desde cafeterías a distintas cotas até restaurantes e self-services.
- Seguridade, adoitan dispoñer de motos de neve para trasladar rapidamente a lesionados, cuartos de primeiros auxilios etc.
- Outros, teléfonos, megafonía, baños.
- Aloxamento, albergues e hoteis.
