Secadora

A secadora^[1] é un electrodoméstico que se utiliza para secar roupa despois do seu lavado. O seu funcionamento básico consiste na introdución forzada de aire quente no interior dun tambor xiratorio de capacidade variable, dentro do cal vai dando voltas lentamente a roupa húmida. Este tambor pode ser inoxidable, cincado, esmaltado, etc. Nalgúns casos as toberas de entrada do aire quente viran á vez que o tambor e noutros son fixas e só vira a roupa.

Todas as secadoras incorporan algún tipo de filtro onde se recollen as pelusas da roupa, así como algún sistema de aviso óptico ou acústico da saturación de devandito filtro.

Historia[editar | editar a fonte]

O francés M. Pochon construíu en 1800 unha secadora de roupa de manivela. J. Ross Moore, un inventor de Dakota do Norte, creou deseños para secadoras automáticas durante o século XX. O seu deseño para un secador de accionamento eléctrico foi desenvolvido e lanzado ao público en 1938. O deseñador industrial Brooks Stevens creou o primeiro secador eléctrico cunha xanela de cristal na década de 1940.

Existen dous tipos principais de secadora en función do destino do aire residual que sae cargado de humidade:

Secadora de evacuación: O aire húmido expúlsase ao exterior a través dun tubo extensible dun diámetro aproximado de 12 cm, que debe ser conducido fóra da habitación, ben a través dunha abertura na parede ou ben a través dunha xanela entreaberta. A lonxitude máxima de devandito tubo non debe exceder os dous metros aproximadamente, para previr unha eventual condensación do vapor no propio tubo de saída.
Secadora de condensación: O aire húmido condúcese cara a un condensador onde se arrefría bruscamente, co que se logra a súa conversión en auga líquida que é recollida nun depósito accesible. Este depósito debe ser baleirado tras cada uso da máquina. A vantaxe deste sistema é que non necesita instalación de ningún tipo, nin grosos tubos ao exterior, tan só unha toma eléctrica. Eventualmente pode conectarse a un desaugadoiro apropiado ao tipo lavadora se non se desexa baleirar o depósito tras cada uso. O prezo da secadora de condensación é máis elevado que a de evacuación; ao contrario, unha secadora de condensación consome de media até a metade de enerxía que unha secadora de evacuación.

Ambos os tipos poden levar á súa vez un sistema de temporización (mediante un dial onde se pon o tempo de funcionamento desexado) ou de sensores electrónicos (que automaticamente detectan o grao de humidade da roupa e interrompen o funcionamento ao chegar ao grao de secado preaxustado). As secadoras de 5 ou 6 quilos de carga teñen un tamaño estandarizado de 85x60x60, podendo colocarse directamente sobre unha lavadora. Existen así mesmo algunhas secadoras de menor tamaño, de 3 quilos de capacidade e que poden ser instaladas mesmo colgadas da parede.

Secador de roupa centrífugo[editar | editar a fonte]

O secador de roupa centrífugo é un electrodoméstico moi utilizado nos fogares arxentinos, que se emprega logo do lavado da roupa, a cal é cargada no tambor de almacenaxe (cilindro de aceiro inoxidable, perforado), para quitarlle a auga (mediante a forza centrífuga). Posúe un tambor conectado a un eixo, que se axusta a un motor eléctrico, o cal fai virar o tambor a moitas revolucións por minuto. Desta maneira quita a auga, que sae do artefacto ao exterior mediante unha boquilla instalada na parte baixa e é recollida nunha almofía.^[2]