Lydia Lunch

Lydia Lunch
	;
Biografía
Nacemento	(en) Lydia Anne Koch ; 2 de xuño de 1959 (64 anos); Rochester, Estados Unidos de América
Datos persoais
País de nacionalidade	Estados Unidos de América
Actividade
Campo de traballo	Poesía
Ocupación	cantante , escritora , artista de performance , música , actriz , poeta , fotógrafa
Período de actividade	1976 -
Membro de	8-Eyed Spy (en) ; Teenage Jesus and the Jerks
Xénero artístico	No Wave, punk rock, dark jazz (en) , post-punk, Música industrial, música de vanguarda (pt) e spoken word
Movemento	No Wave Cinema e Cinema of Transgression (en)
Lingua	Lingua inglesa
Instrumento	Guitarra e voz
Selo discográfico	ZE Records (pt) ; Ruby Records (en) ; 4AD ; Atavistic
Obra
Arquivos en	Fales Library (en) ;
Páxina web	lydia-lunch.net

Lydia Lunch, nada como Lydia Anne Koch o 2 de xuño de 1959^[1]^[2] é unha cantante, poeta, actriz e escritora estadounidense. A súa carreira xurdiu da escena no wave de Nova York nos anos 70, principalmente como a cantante e guitarrista da banda Teenage Jesus and the Jerks.

O seu traballo normalmente presenta unha provocativa e conflitiva música noise, e mantén unha ética anti-comercial,^[3] operando independentemente de grandes selos e distribuidores.^[4] O Boston Phoenix nomeou a Lunch un dos dez intérpretes máis influentes dos 90.^[5] A súa colaboración con Sonic Youth en "Death Valley '69" foi nomeada unha das "50 cancións máis malvadas da historia" por Kerrang!.^[6]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Martin Charles Strong. The Great Indie Discography. 2003, p. 85
↑ Masters 2007, p. 73
↑ Masters 2007, pp. 73-108
↑ Holden, Stephen (1987-06-04). "Lydia Lunch Expands Theatrical Boundaries". The New York Times (en inglés). ISSN 0362-4331. Consultado o 2020-09-14.
↑ "www.lydia-lunch.org: The Official Lydia Lunch Web Site!". archive.is. 2004-10-22. Archived from the original on 22 de outubro de 2004. Consultado o 2020-09-14.
↑ "The 50 Most Evil Songs Ever". Kerrang!. Consultado o 2020-09-14.

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Masters, Marc (2007). No Wave. Londres: Black Dog Publishing.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Páxina oficial

[1] Martin Charles Strong. The Great Indie Discography. 2003, p. 85

[2] Masters 2007, p. 73

[3] Masters 2007, pp. 73-108

[4] Holden, Stephen (1987-06-04). "Lydia Lunch Expands Theatrical Boundaries". The New York Times (en inglés). ISSN 0362-4331. Consultado o 2020-09-14.

[5] "www.lydia-lunch.org: The Official Lydia Lunch Web Site!". archive.is. 2004-10-22. Archived from the original on 22 de outubro de 2004. Consultado o 2020-09-14.

[6] "The 50 Most Evil Songs Ever". Kerrang!. Consultado o 2020-09-14.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]