Dedución: Diferenzas entre revisións
m robot Añadido: uz:Deduksiya |
m robot Añadido: it:Deduzione |
||
Liña 27: | Liña 27: | ||
[[hu:Dedukció]] |
[[hu:Dedukció]] |
||
[[is:Afleiðsla]] |
[[is:Afleiðsla]] |
||
[[it:Deduzione]] |
|||
[[ja:演繹]] |
[[ja:演繹]] |
||
[[ko:연역법]] |
[[ko:연역법]] |
Revisión como estaba o 18 de novembro de 2007 ás 00:57
O razoamento dedutivo foi descrito por primeira vez por filósofos da Antiga Grecia, en especial Aristóteles.
Opostamente ao razoamento indutivo no cal se formulan leis a partir de feitos observados, o razoamento dedutivo infire eses mesmos feitos baseándose na lei xeral.
En lóxica, a dedución é unha modalidade de razoamento no cal a verdade das premisas non converte en verdadeira a conclusión, senón que a conclusión dun razoamento dedutivo só é probable. Así pois, nun razoamento dedutivo poden afirmarse as premisas e, asemade, negar a conclusión sen contradicirse.
Un exemplo:
- Tódolos homes son libres.
- Aristóteles é un home.
Disto dedúcese que Aristóteles é libre. Observemos que inda que as premisas son razoamentos xerais substentables, a conclusión é doada de refugar por ter un campo de perspectiva reducido.