Cinquecento: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →top: Arranxos varios |
|||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:Michelangelo - Fresco of the Last Judgement.jpg|miniatura|Detalle da [[Capela Sistina]] de [[Miguelanxo]]]] |
[[Ficheiro:Michelangelo - Fresco of the Last Judgement.jpg|miniatura|Detalle da [[Capela Sistina]] de [[Miguelanxo]]]] |
||
O '''cinquecento''' representa a segunda fase do [[Renacemento]] italiano, a súa culminación e a súa crise, e tamén o comezo da súa difusión por Europa. A fins do século XIV e comezos do XV na corte dos Sforza de [[Milán]] revisáronse os presupostos estéticos do [[Quattrocento]] que conduciu a unha linguaxe severa e monumental sen os adobíos da etapa anterior. A conquista de Milán polos franceses provocou a fuxida dos artistas que alí traballaban e que as súas concepcións artísticas se esparexesen polo territorio italiano e sobre todo en [[Roma]] tras a volta da corte papal desde [[Aviñón]] e o mecenado exercido por unha nova xeración de papas. |
O '''cinquecento''' representa a segunda fase do [[Renacemento]] italiano, a súa culminación e a súa crise, e tamén o comezo da súa difusión por Europa. A fins do século XIV e comezos do XV na corte dos Sforza de [[Milán]] revisáronse os presupostos estéticos do [[Quattrocento]] que conduciu a unha linguaxe severa e monumental sen os adobíos da etapa anterior. A conquista de Milán polos franceses provocou a fuxida dos artistas que alí traballaban e que as súas concepcións artísticas se esparexesen polo territorio italiano e sobre todo en [[Roma]] tras a volta da corte papal desde [[Aviñón]] e o mecenado exercido por unha nova xeración de papas. |
||
[[Categoría:Movementos artísticos]] |
[[Categoría:Movementos artísticos]] |
||
[[Categoría:Idade Moderna]] |
[[Categoría:Idade Moderna]] |
||
Revisión como estaba o 6 de decembro de 2017 ás 21:06
O cinquecento representa a segunda fase do Renacemento italiano, a súa culminación e a súa crise, e tamén o comezo da súa difusión por Europa. A fins do século XIV e comezos do XV na corte dos Sforza de Milán revisáronse os presupostos estéticos do Quattrocento que conduciu a unha linguaxe severa e monumental sen os adobíos da etapa anterior. A conquista de Milán polos franceses provocou a fuxida dos artistas que alí traballaban e que as súas concepcións artísticas se esparexesen polo territorio italiano e sobre todo en Roma tras a volta da corte papal desde Aviñón e o mecenado exercido por unha nova xeración de papas.