Sección Francesa da Internacional Obreira: Diferenzas entre revisións
Sen resumo de edición |
m →top: Arranxos varios, replaced: [[FIle: → [[Ficheiro: |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
{{sen referencias|data=maio de 2017}} |
{{sen referencias|data=maio de 2017}} |
||
[[ |
[[Ficheiro:SFIO.svg|miniatura|150px|SFIO]] |
||
A '''Sección Francesa da Internacional Obreira''' (Section Française de l'Internationale Ouvrière, SFIO) fundada en [[1905]], foi o partido político dos socialistas [[Francia|franceses]] ata [[1969]]. O seu nome desígnaa como a sección nacional da [[Segunda Internacional]] (é dicir a Internacional Obreira). |
A '''Sección Francesa da Internacional Obreira''' (Section Française de l'Internationale Ouvrière, SFIO) fundada en [[1905]], foi o partido político dos socialistas [[Francia|franceses]] ata [[1969]]. O seu nome desígnaa como a sección nacional da [[Segunda Internacional]] (é dicir a Internacional Obreira). |
||
Revisión como estaba o 17 de setembro de 2017 ás 22:11
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2017.) |
A Sección Francesa da Internacional Obreira (Section Française de l'Internationale Ouvrière, SFIO) fundada en 1905, foi o partido político dos socialistas franceses ata 1969. O seu nome desígnaa como a sección nacional da Segunda Internacional (é dicir a Internacional Obreira).
A creación da SFIO é o resultado dun proceso iniciado en 1901 de unificación das diversas organizacións e grupos socialistas en Francia e finaliza en 1905 cando o Partido Socialista francés (Parti socialiste français) e o Partido Socialista de Francia (Parti socialiste de France) fusiónanse na SFIO. Os seus principais dirixentes foron: Jules Guesde, Jean Jaurès, Édouard Vaillant e Paul Lafargue, Paul Faure, Léon Blum, Guy Mollet e Alain Savary.
Tras a revolución rusa de 1917, no Congreso de Tours prodúcese unha división entre os partidarios de incorporarse á Internacional Comunista e os contrarios a ela. A maioría dos delgados acepta as 21 condicións e transfórmase na Sección Francesa da Internacional Comunista (Section Française de l'Internationale Communiste, SFIC) futuro Partido Comunista Francés. Con todo a minoría dos delegados e a maioría o grupo parlamentario refusan o voto e deciden o seu mantemento dentro da Segunda Internacional reconstituida tras a Primeira Guerra Mundial.
En 1969 participa xunto con outros grupos socialista no Congreso de Issy-lles-Moulineaux, na creación do Partido Socialista