Xisulfo II de Friúl: Diferenzas entre revisións
m elimino a Categoría:Ducado de Friúl; engado a Categoría:Duques de Friúl mediante HotCat |
m →top: Arranxos varios |
||
Liña 3: | Liña 3: | ||
Inicialmente oposto ao rei [[Axilulfo]], no [[603]] reconciliouse co soberano. Intervén nas cuestións relativas ao [[patriarcado de Aquileia]], instituído daquela polo [[Cisma tricapitolino]]. No [[607]] o patriarcado foi dividido entre dous patriarcas: un, adherido ao cisma, ligado aos [[longobardos]] e o outro, que vivía en [[Patriarcado de Grado|Grado]], próximo aos [[bizantinos]] e fiel a [[Estados pontificios|Roma]]. Xisulfo sostén a elección a patriarca do tricapitolino Xoán en oposición ao [[Igraxa católica|católico]] Candidiano. |
Inicialmente oposto ao rei [[Axilulfo]], no [[603]] reconciliouse co soberano. Intervén nas cuestións relativas ao [[patriarcado de Aquileia]], instituído daquela polo [[Cisma tricapitolino]]. No [[607]] o patriarcado foi dividido entre dous patriarcas: un, adherido ao cisma, ligado aos [[longobardos]] e o outro, que vivía en [[Patriarcado de Grado|Grado]], próximo aos [[bizantinos]] e fiel a [[Estados pontificios|Roma]]. Xisulfo sostén a elección a patriarca do tricapitolino Xoán en oposición ao [[Igraxa católica|católico]] Candidiano. |
||
Aos pucos anos, probabelmente no [[610]], Xisulfo debeu afronta unha invasión dos [[ávaros]]. Malia o grande valor amosado en batalla, segundo [[Paulo Diácono]], o encontro volveuse a favor dos invasores, numericamente superiores. |
Aos pucos anos, probabelmente no [[610]], Xisulfo debeu afronta unha invasión dos [[ávaros]]. Malia o grande valor amosado en batalla, segundo [[Paulo Diácono]], o encontro volveuse a favor dos invasores, numericamente superiores. |
||
{{Cita|O duque de Friúl, Xisulfo, afrontouno audazmente cos longobardos que puido reunir; mais, malia combateren con grande coraxe, poucos contra unha inmensa multitude, foi rodeado por todas partes e morto con case todos os seus|[[Paulo Diácono]], ''[[Historia Langobardorum]]'', [[s:la:Historia Langobardorum - Liber IV|IV]], 37|Gisulfus Foroiulanus dux cum Langobardis, quos habere poterat, audacter occurrit; sed quamvis forti animositate contra inmensam multitudinem bellum cum paucis gereret, undique tamen circumseptus, cum omnibus pene suis extinctus est|lingua=la}} |
{{Cita|O duque de Friúl, Xisulfo, afrontouno audazmente cos longobardos que puido reunir; mais, malia combateren con grande coraxe, poucos contra unha inmensa multitude, foi rodeado por todas partes e morto con case todos os seus|[[Paulo Diácono]], ''[[Historia Langobardorum]]'', [[s:la:Historia Langobardorum - Liber IV|IV]], 37|Gisulfus Foroiulanus dux cum Langobardis, quos habere poterat, audacter occurrit; sed quamvis forti animositate contra inmensam multitudinem bellum cum paucis gereret, undique tamen circumseptus, cum omnibus pene suis extinctus est|lingua=la}} |
Revisión como estaba o 16 de setembro de 2017 ás 19:25
Xisulfo II (... – circa 610) foi un duque longobardo, duque do Friúl desde o 590 ata o 610 aproximadamente.
Inicialmente oposto ao rei Axilulfo, no 603 reconciliouse co soberano. Intervén nas cuestións relativas ao patriarcado de Aquileia, instituído daquela polo Cisma tricapitolino. No 607 o patriarcado foi dividido entre dous patriarcas: un, adherido ao cisma, ligado aos longobardos e o outro, que vivía en Grado, próximo aos bizantinos e fiel a Roma. Xisulfo sostén a elección a patriarca do tricapitolino Xoán en oposición ao católico Candidiano.
Aos pucos anos, probabelmente no 610, Xisulfo debeu afronta unha invasión dos ávaros. Malia o grande valor amosado en batalla, segundo Paulo Diácono, o encontro volveuse a favor dos invasores, numericamente superiores.
O duque de Friúl, Xisulfo, afrontouno audazmente cos longobardos que puido reunir; mais, malia combateren con grande coraxe, poucos contra unha inmensa multitude, foi rodeado por todas partes e morto con case todos os seusPaulo Diácono, Historia Langobardorum, IV, 37Gisulfus Foroiulanus dux cum Langobardis, quos habere poterat, audacter occurrit; sed quamvis forti animositate contra inmensam multitudinem bellum cum paucis gereret, undique tamen circumseptus, cum omnibus pene suis extinctus est
A capital do ducado, Cividale, con todo, resistiu, pero caeu pouco despois a causa da traizón da muller de Xisulfo, Romilda. Desta tivera oito fillos: catro homes (Caccón e Tasón, Radoaldo e Grimoaldo) e catro mulleres (Appa, Gaila e outras dúas das que Paulo Diácono non lle sabía os nomes).
Fontes
- Paulo Diácono, Historia Langobardorum (Historia dos Longobardos, Lorenzo Valla/Mondadori, Milano 1992).