Aduto do ADN: Diferenzas entre revisións
m →top: Arranxos varios, replaced: {{cite web → {{Cita web |
|||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Ficheiro:Benzopyrene DNA adduct 1JDG.png|miniatura|Un aduto do ADN con [[benzopireno]], con este último no centro.]] |
[[Ficheiro:Benzopyrene DNA adduct 1JDG.png|miniatura|Un aduto do ADN con [[benzopireno]], con este último no centro.]] |
||
En [[xenética molecular]], un '''aduto do ADN''' é un fragmento de [[ADN]] que está enlazado [[covalente]]mente a un composto químico (xeralmente causante de cancro). A formación destes adutos pode ser o inicio da conversión da célula en célula cancerosa ([[carcinoxénese]]). Os [[ |
En [[xenética molecular]], un '''aduto do ADN''' é un fragmento de [[ADN]] que está enlazado [[covalente]]mente a un composto químico (xeralmente causante de cancro). A formación destes adutos pode ser o inicio da conversión da célula en célula cancerosa ([[carcinoxénese]]). Os [[aduto]]s do ADN utilízanse en experimentos científicos como [[biomarcador]]es de exposición<ref>{{Cita publicación periódica|last=La|first=DK|author2=Swenberg, JA|title=DNA adducts: biological markers of exposure and potential applications to risk assessment.|journal=Mutation Research/Reviews in Genetic Toxicology|year=1996|volume=365|issue=1-3|pages=129–146|doi=10.1016/s0165-1110(96)90017-2}}</ref> e realízanse medicións da súa abundancia para reflectir cuantitativamente, por comparación, a cantidade de exposición carcinóxena do organismo examinado, por exemplo ratas. En condicións experimentais, a formación destes adutos do ADN é inducida por [[carcinóxeno]]s coñecidos, dos cales o que se usa máis comunmente é o DMBA ([[7,12-dimetilbenz(a)antraceno]]). Por exemplo, cando se usa o termo "aduto DMBA-ADN" (ou "''DMBA-DNA adduct''") nunha revista científica refírese a un fragmento de ADN que leva unido DMBA.<ref>{{Cita web|last=Farmer|first=P|title=Biomarkers of exposure and effect for environmental carcinogens, and their applicability to human molecular epidemiological studies|url=http://www.epa.gov/ncer/publications/workshop/09_25_07/|work=Public Health Applications of Human Biomonitoring|publisher=U.S. EPA|accessdate=22 June 2011}}</ref> |
||
== Exemplos == |
== Exemplos == |
||
Revisión como estaba o 16 de setembro de 2017 ás 17:57
En xenética molecular, un aduto do ADN é un fragmento de ADN que está enlazado covalentemente a un composto químico (xeralmente causante de cancro). A formación destes adutos pode ser o inicio da conversión da célula en célula cancerosa (carcinoxénese). Os adutos do ADN utilízanse en experimentos científicos como biomarcadores de exposición[1] e realízanse medicións da súa abundancia para reflectir cuantitativamente, por comparación, a cantidade de exposición carcinóxena do organismo examinado, por exemplo ratas. En condicións experimentais, a formación destes adutos do ADN é inducida por carcinóxenos coñecidos, dos cales o que se usa máis comunmente é o DMBA (7,12-dimetilbenz(a)antraceno). Por exemplo, cando se usa o termo "aduto DMBA-ADN" (ou "DMBA-DNA adduct") nunha revista científica refírese a un fragmento de ADN que leva unido DMBA.[2]
Exemplos
Compostos químicos que forman adutos do ADN son:
- acetaldehido, un constituínte significativo do fume de tabaco
- cisplatino, que se une ao ADN e causa enlaces cruzados, que dan lugar á morte da célula
- DMBA (7,12-dimetilbenz(a)antraceno)
- malondialdehido, un produto natural da peroxidación de lípidos[3]
Adutos do ADN son:
- adutos eteno-ADN: 1,N(6)-eteno-2'-desoxiadenosina (epsilondA) e 3,N(4)-eteno-2'-desoxicitidina (epsilondC)
Subprodutos son:
- M1G, un subproduto da reparación de excisión de base (BER) dun tipo específico de aduto do ADN chamado M1dG.
Danos no ADN
Cando un composto químico se une ao ADN o ADN queda danado, e non pode producirse unha replicación correcta que orixine unha célula normal. Isto pode ser o inicio dunha mutación, ou mutaxénese. Se a célula non tivese mecanismos efectivos de reparación do ADN, que actúan de forma natural en circunstancias normais, isto podería ser o inicio dun cancro.
Notas
- ↑ La, DK; Swenberg, JA (1996). "DNA adducts: biological markers of exposure and potential applications to risk assessment.". Mutation Research/Reviews in Genetic Toxicology 365 (1-3): 129–146. doi:10.1016/s0165-1110(96)90017-2.
- ↑ Farmer, P. "Biomarkers of exposure and effect for environmental carcinogens, and their applicability to human molecular epidemiological studies". Public Health Applications of Human Biomonitoring. U.S. EPA. Consultado o 22 June 2011.
- ↑ Lipid peroxidation-DNA damage by malondialdehyde. Marnett LJ.