Valencia (morfosintaxe): Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m →Véxase tamén: {{Control de autoridades}} |
m Bot: Cambio o modelo: Outroshomónimos; cambios estética |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{ |
{{Outros homónimos|Valencia (homónimos)}} |
||
'''Valencia''' é un concepto [[morfosintaxe|morfosintáctico]] creado en [[1959]] por [[Lucien Tesnière]] para definir o potencial [[sintagma|sintagmático]] dunha unidade [[lingüística]] de relacionarse con outras unidades. |
'''Valencia''' é un concepto [[morfosintaxe|morfosintáctico]] creado en [[1959]] por [[Lucien Tesnière]] para definir o potencial [[sintagma|sintagmático]] dunha unidade [[lingüística]] de relacionarse con outras unidades. |
||
Liña 6: | Liña 6: | ||
O concepto de valencia derívase da definición de [[Valencia atómica|valencia]] en [[química]]. Adoita usarse de tres modos: |
O concepto de valencia derívase da definición de [[Valencia atómica|valencia]] en [[química]]. Adoita usarse de tres modos: |
||
*aplicado especialmente ó [[verbo]] como núcleo da [[cláusula]], aínda que tamén se pode falar de valencia de [[adxectivo]]s e [[substantivo]]s. |
* aplicado especialmente ó [[verbo]] como núcleo da [[cláusula]], aínda que tamén se pode falar de valencia de [[adxectivo]]s e [[substantivo]]s. |
||
*aplicado ó verbo atende preferentemente á valencia léxica. |
* aplicado ó verbo atende preferentemente á valencia léxica. |
||
*aplicado ó verbo, non se consideran tódolos elementos que poden depender del, senón só os chamados [[actante]]s ([[Suxeito (gramática)|suxeito]], [[obxecto directo]], [[obxecto indirecto]], [[suplemento]]), non os [[circunstante]]s (C.C.) |
* aplicado ó verbo, non se consideran tódolos elementos que poden depender del, senón só os chamados [[actante]]s ([[Suxeito (gramática)|suxeito]], [[obxecto directo]], [[obxecto indirecto]], [[suplemento]]), non os [[circunstante]]s (C.C.) |
||
==Exemplo== |
== Exemplo == |
||
*"Vou alá". O verbo "ir" ten como valencia un só actante (o suxeito) (non se consideran os [[circunstante]]s); é un verbo "monovalente" |
* "Vou alá". O verbo "ir" ten como valencia un só actante (o suxeito) (non se consideran os [[circunstante]]s); é un verbo "monovalente" |
||
*"Busqueiche o abrigo". O verbo ''buscar'' ten como valencia tres actantes (suxeito, [[obxecto directo]], [[obxecto indirecto]]); é un verbo "trivalente" |
* "Busqueiche o abrigo". O verbo ''buscar'' ten como valencia tres actantes (suxeito, [[obxecto directo]], [[obxecto indirecto]]); é un verbo "trivalente" |
||
==Tipos de valencias== |
== Tipos de valencias == |
||
*''Valencia activa'': capacidade de ser [[rexente]] de certas unidades nunha estrutura. |
* ''Valencia activa'': capacidade de ser [[rexente]] de certas unidades nunha estrutura. |
||
*''Valencia pasiva'', capacidade de ser rexido nunha estrutura. |
* ''Valencia pasiva'', capacidade de ser rexido nunha estrutura. |
||
*''Valencia xeral'': concepto que podemos atribuír ó potencial sintagmático dunha [[categoría gramatical]]. |
* ''Valencia xeral'': concepto que podemos atribuír ó potencial sintagmático dunha [[categoría gramatical]]. |
||
*''Valencia léxica'': concepto que podemos atribuír ó potencial sintagmático dun [[lexema]] particular). |
* ''Valencia léxica'': concepto que podemos atribuír ó potencial sintagmático dun [[lexema]] particular). |
||
==Véxase tamén== |
== Véxase tamén == |
||
===Outros artigos=== |
=== Outros artigos === |
||
* [[Transitividade]] |
* [[Transitividade]] |
||
* [[Aridade]] |
* [[Aridade]] |
||
{{Control de autoridades}} |
{{Control de autoridades}} |
||
[[Categoría:Morfosintaxe]] |
[[Categoría:Morfosintaxe]] |
Revisión actual feita o 29 de xuño de 2017 ás 13:24
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Valencia (homónimos).
Valencia é un concepto morfosintáctico creado en 1959 por Lucien Tesnière para definir o potencial sintagmático dunha unidade lingüística de relacionarse con outras unidades.
Características[editar | editar a fonte]
O concepto de valencia derívase da definición de valencia en química. Adoita usarse de tres modos:
- aplicado especialmente ó verbo como núcleo da cláusula, aínda que tamén se pode falar de valencia de adxectivos e substantivos.
- aplicado ó verbo atende preferentemente á valencia léxica.
- aplicado ó verbo, non se consideran tódolos elementos que poden depender del, senón só os chamados actantes (suxeito, obxecto directo, obxecto indirecto, suplemento), non os circunstantes (C.C.)
Exemplo[editar | editar a fonte]
- "Vou alá". O verbo "ir" ten como valencia un só actante (o suxeito) (non se consideran os circunstantes); é un verbo "monovalente"
- "Busqueiche o abrigo". O verbo buscar ten como valencia tres actantes (suxeito, obxecto directo, obxecto indirecto); é un verbo "trivalente"
Tipos de valencias[editar | editar a fonte]
- Valencia activa: capacidade de ser rexente de certas unidades nunha estrutura.
- Valencia pasiva, capacidade de ser rexido nunha estrutura.
- Valencia xeral: concepto que podemos atribuír ó potencial sintagmático dunha categoría gramatical.
- Valencia léxica: concepto que podemos atribuír ó potencial sintagmático dun lexema particular).