Polydor Records: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
m Música rock
Addbot (conversa | contribucións)
m Bot: Retiro 26 ligazóns interlingüísticas, proporcionadas agora polo Wikidata en d:q155152
Liña 16: Liña 16:
[[Categoría:Discográficas]]
[[Categoría:Discográficas]]
[[Categoría:Empresas británicas]]
[[Categoría:Empresas británicas]]

[[ar:بوليدور]]
[[ca:Polydor Records]]
[[cs:Polydor Records]]
[[da:Polydor]]
[[de:Polydor]]
[[en:Polydor Records]]
[[es:Polydor Records]]
[[fa:پالیدور رکوردز]]
[[fi:Polydor Records]]
[[fr:Polydor]]
[[hu:Polydor Records]]
[[id:Polydor Records]]
[[it:Polydor Records]]
[[ja:ポリドール・レコード]]
[[ka:Polydor]]
[[ko:폴리도르 레코드]]
[[lt:Polydor Records]]
[[lv:Polydor Records]]
[[nl:Polydor]]
[[nn:Polydor Records]]
[[no:Polydor Records]]
[[pl:Polydor Records]]
[[pt:Polydor Records]]
[[ru:Polydor Records]]
[[simple:Polydor Records]]
[[sv:Polydor]]

Revisión como estaba o 30 de marzo de 2013 ás 17:22

Polydor Records é un selo discográfico cuxa sede se atopa nestes momentos no Reino Unido, filial de Universal Music Group.O seu estilo é Pop, Rock e R&B no que se atopan os mellores artistas do panorama Pop Británico, como é o caso de Bryn Christopher, Duffy, Sophie Ellis-Bextor, Ronan Keating,Girls Aloud, Scissor Sisters, Björk, The Jam ou Take That,artistas de Estados Unidos, como Black Eyed Peas, Nelly Furtado ou Eminem. En Francia a Mylène Farmer quen logrou vender 30 millóns de discos.

Historia da compañía

Polydor foi orixinariamente unha filial do selo discográfico Deutsche Grammophon Gesellschaft. O seu nome foi primeiro utilizado como selo de exportación. En 1924, as filiais británica e alemá da compañía Gramophone romperan os seus vínculos durante a I Guerra Mundial. Deutsche Grammophon reclamou os dereitos da marca A Voz Do Seu Dono para Alemaña, onde as gravacións foran editadas baixo a marca Electrola. Polo tanto, os discos exportados por Deutsche Grammophon fora de Alemaña fixérono baixo o selo de Polydor. Deutsche Grammophon perdeu os dereitos de A Voz Do Seu Dono fronte a EMI como parte das concesións alemás ao finalizar a II Guerra Mundial.

Polydor converteuse nun selo de música popular en 1946, mentres o famoso selo amarelo Deutsche Grammophon se especializaba na música clásica. Dificilmente un francés podería comprar un produto etiquetado como Deutsche Grammophon Gesellschaft, así que Polydor converteuse nun selo exportador da compañía, incluíndo a música clásica, para Francia e os países de fala española durante toda a época do vinilo. En 1954, Polydor Records introducíu a súa distintiva cor laranxa nas etiquetas dos discos.

En 1972, Polydor fusionouse co xigante Philips, propietario de Phonogram Records (Fonogram en España) para crear o selo PolyGram nos Estados Unidos. Polydor continou como un selo subsidiario da nova compañía. Durante esta época, o seu artista máis famoso en España foi o cantante valenciano Nino Bravo.

Xa nos anos 80, Polydor continou facendo negocios respetables, a pesar de que o seu selo irmán, Mercury, tamén propiedade de Polygram, comenzou a facerle sombra.

A comenzos dos 90, Polydor comenzou a baixar sus vendas, obligando a Polygram a reducir o seu personal, movéndoo cara o novo PolyGram Label Group, deseñado para guiar aos seus selos menores (como Island Records, London Records, Atlas Records ou Verve Records). En 1994, como Island Records os recuperou da súa crise de vendas, PolyGram disolveu moitos dos selos de PLG en Islandia. Mentres tanto, Polydor Records e Atlas Records fusionáronse nunha única compañía (Polydor/Atlas). En 1995, Polydor / Atlas converteuse simplemente en Polydor Records de novo.