Henrique VIII de Inglaterra: Diferenzas entre revisións

Explorar o historial de forma interactiva

← Edición máis vella Edición máis nova →

Contido eliminado Contido engadido

En liña

Revisión como estaba o 11 de decembro de 2011 ás 23:17

Henrique VIII Tudor (28 de xuño de 1491 - 28 de xaneiro de 1547) foi Rei de Inglaterra a partir de 21 de Abril (coroado a 24 de xuño) de 1509, até a súa morte. Foille concedido o título de rei de Irlanda polo Parlamento Irlandés en 1541, tendo obtido anteriormente o título de Lord da Irlanda.

Henrique naceu no Palacio Real en Greenwich, Londres, segundo fillo do rei Henrique VII e Isabel de York, séndolle concedido o título de Duque de York. Foi designado Príncipe de Gales e herdeiro do trono despois da morte do seu irmán máis vello Artur en 1502.

Unha dispensa do Papa Xulio II era necesaria para autorizalo a casar coa viúva do seu irmán, Catarina de Aragón, e isto foi obtido coa base da non-consumación. O casamento foi celebrado a 11 de xuño de 1509 e resultou apenas nunha filla, a futura María I de Inglaterra. Henrique VIII chegou a escribir un pequeno libro titulado "Defensa dos Sete Sacramentos" que fixo para que León X lle outorgase o título de "Defensor da Fe"; no entanto, o desexo de lograr un herdeiro varón, ben como a súa relación amorosa con Ana Bolena, levarano a procurar a disolución do casamento con Catarina xunto do Vaticano. As súas tentativas non terán éxito porque o Papa Clemente VII estaba baixo presión do sobriño de Catarina, o emperador Carlos V.

Frustrado coa ruptura das negociacións, Henrique VIII ignorou a lei canónica que lle impedía unirse a outra muller por estar xa casado, e casou con Ana Bolena a 25 de xaneiro de 1533. Esta actitude de afronta sen precedentes á Igrexa Católica valeulle a excomuñón, declarada por Clemente VII o 11 de xullo de 1533. No seguimento da excomuñón, Henrique decidiu a ruptura coa Igrexa Católica Romana, declarou a disolución dos mosteiros, tomando así moitas das pertenzas da Igrexa, e formou a Igrexa Anglicana (Church of England), da cal se declarou líder. Esta decisión fíxose oficial co decreto da supremacia (Act of Supremacy) de 1534. A recusa en xurar obediencia a este decreto levouno a condenar ao humanista Thomas Morus, o seu antigo Lord Chanceler, a morte.

Durante o ano de 1513, Thomas Howard, terceiro Duque de Norfolk, derrotou a tentativa de invasión de James IV de Escocia en Flodden durante a ausencia de Henrique VIII na guerra con Francia. A longa rivalidade de Henrique co rei Francisco I de Francia tornouse aínda máis seria pola cooperación entre Francia e Escocia, ambos países católicos nesta altura. Henrique e Francisco tiñanse encontrado na guerra 1520. A paz con Francia foi finalmente restablecida en 1546.

Henrique VIII incrementou moito o poderío marítimo inglés, estabelecendo portos en Woolwich e Deptford no Río Támesis no sudeste de Londres, e instituíndo unha mariña eficiente. O seu barco capitán (flagship), Mary Rose, afundiuse no Solent (no canal inglés) durante a batalla e a súa recuperación nos anos 80 do século XX, foi un marco na pesquisa arquelóxica desta época. O navío encóntrase hoxe en exposición no molle de Portsmouth.

Descendencia e casamentos

(1509- 1533) Catarina de Aragón, princesa de España (1485- 1536)
- Henrique Tudor, príncipe de Gales (1511)
- rapaz (1513)
- rapaz (1514)
- María I, raíña de Inglaterra (1516- 1558)

(1533) Ana Bolena, Marquesa de Pembroke (1507- 1539) executada
- Isabel I, raíña de Inglaterra (1533- 1602)
- rapaz (1536)

(1536) Xoana Seymour (1509- 1537) morre de parto
- Eduardo VI, rei de Inglaterra (1537- 1553)

(1540; xaneiro- xuño) Ana de Cleves (1515- 1557)

(1540- 1541) Catarina Howard (1525- 1542) executada

(1543) Catarina Parr (1512- 1548)

Modelo:Link FA Modelo:Link FA

@@ Liña 1: / Liña 1: @@
 [[Ficheiro:Hans Holbein d. J. 049.jpg|thumb|'''Henrique VIII''' <br /><small>Rei de Inglaterra e Irlanda<br />por [[Hans Holbein o Xove]]</small>]]'''Henrique VIII Tudor''' ([[28 de xuño]] de [[1491]] - [[28 de xaneiro]] de [[1547]]) foi Rei de [[Inglaterra]] a partir de ''21 de Abril'' (coroado a [[24 de xuño]]) de [[1509]], até a súa morte. Foille concedido o título de rei de Irlanda polo Parlamento Irlandés en [[1541]], tendo obtido anteriormente o título de Lord da Irlanda.
-Henrique naceu no Palacio Real en Greenwich, Londres, como segundo fillo do rei [[Henrique VII de Inglaterra|Henrique VII]] e [[Isabel de York]], sendolle concedido o título [[Duque de York]]. Tornouse [[Príncipe de Gales]] e herdeiro do trono despois da morte do seu irmán máis vello [[Artur Tudor|Artur]] en 1502.
+Henrique naceu no Palacio Real en Greenwich, Londres, segundo fillo do rei [[Henrique VII de Inglaterra|Henrique VII]] e [[Isabel de York]], séndolle concedido o título de [[Duque de York]]. Foi designado [[Príncipe de Gales]] e herdeiro do trono despois da morte do seu irmán máis vello [[Artur Tudor|Artur]] en 1502.
-Unha dispensa do [[Xulio II, papa|Papa Xulio II]] era necesaria para autorizalo a casar coa viúva do seu irmán, [[Catarina de Aragón]], e isto foi obtido coa base da non-consumación. O casamento foi celebrado a [[11 de xuño]] de [[1509]] e resultou apenas nunha filla, a futura [[María I de Inglaterra]]. Henrique VIII chegou a escribir un pequeno libro titulado "Defensa dos 7 Sacramentos" que fixo para que [[León X]] lle outorgase o título de "Defensor da Fé", no entanto o desexo de producir un herdeiro, ben como a súa relación amorosa con [[Ana Bolena]], levarano a procurar a disolución do casamento con Catalina xunto do [[Vaticano]]. As súas tentativas non encontrara suceso porque o [[Clemente VII, papa|Papa Clemente VII]] estaba sobre presión do sobriño de Catalina, o emperador [[Carlos I de España|Carlos V]].
+Unha dispensa do [[Xulio II, papa|Papa Xulio II]] era necesaria para autorizalo a casar coa viúva do seu irmán, [[Catarina de Aragón]], e isto foi obtido coa base da non-consumación. O casamento foi celebrado a [[11 de xuño]] de [[1509]] e resultou apenas nunha filla, a futura [[María I de Inglaterra]]. Henrique VIII chegou a escribir un pequeno libro titulado "Defensa dos Sete Sacramentos" que fixo para que [[León X]] lle outorgase o título de "Defensor da Fe"; no entanto, o desexo de lograr un herdeiro varón, ben como a súa relación amorosa con [[Ana Bolena]], levarano a procurar a disolución do casamento con Catarina xunto do [[Vaticano]]. As súas tentativas non terán éxito porque o [[Clemente VII, papa|Papa Clemente VII]] estaba baixo presión do sobriño de Catarina, o emperador [[Carlos I de España|Carlos V]].
-Frustrado coa rotura das negociacións, Henrique VIII ignorou a lei canónica que o lle impedía unirse a outra muller e casou con Ana Bolena a [[25 de xaneiro]] de [[1533]]. Esta actitude de afronta sen precedentes à [[Igrexa Católica Romana|Igrexa Católica]] valeulle a excomuñón, declarada por [[Clemente VII]] o 11 de xullo de 1533. No seguimento da excomuñón, Henrique decidiu a ruptura coa Igrexa Católica Romana, declarou a disolución dos mosteiros, tomando así moitas das pertenzas da Igrexa, e formou a [[Anglicanismo|Igrexa Anglicana]] (Church of England), da cal se declarou líder. Esta decisión tornouse oficial co decreto da supremacia (Act of Supremacy) de [[1534]]. A recusa en xurar obediencia a este decreto levouno a condenar ao humanista [[Thomas Morus]], o seu antigo Lord Chanceler, a morte.
+Frustrado coa ruptura das negociacións, Henrique VIII ignorou a lei canónica que lle impedía unirse a outra muller por estar xa casado, e casou con Ana Bolena a [[25 de xaneiro]] de [[1533]]. Esta actitude de afronta sen precedentes á [[Igrexa Católica Romana|Igrexa Católica]] valeulle a excomuñón, declarada por [[Clemente VII]] o 11 de xullo de 1533. No seguimento da excomuñón, Henrique decidiu a ruptura coa Igrexa Católica Romana, declarou a disolución dos mosteiros, tomando así moitas das pertenzas da Igrexa, e formou a [[Anglicanismo|Igrexa Anglicana]] (Church of England), da cal se declarou líder. Esta decisión fíxose oficial co decreto da supremacia (Act of Supremacy) de [[1534]]. A recusa en xurar obediencia a este decreto levouno a condenar ao humanista [[Thomas Morus]], o seu antigo Lord Chanceler, a morte.
-Durante o ano de 1513, [[Thomas Howard]], terceiro Duque de Norfolk, derrotou a tentativa de invasión de [[James IV de Escocia]] en Flodden durante a ausencia de Henrique VIII na guerra con Francia. A longa rivalidade de Henrique co Rei [[Francisco I de Francia]] tornouse ainda máis seria pola cooperación entre Francia e Escocia, ambos países católicos nesta altura. Henrique e Francisco tiñanse encontrado na guerra 1520. A paz con Francia foi finalmente restablecida en 1546.
+Durante o ano de 1513, [[Thomas Howard]], terceiro Duque de Norfolk, derrotou a tentativa de invasión de [[James IV de Escocia]] en Flodden durante a ausencia de Henrique VIII na guerra con Francia. A longa rivalidade de Henrique co rei [[Francisco I de Francia]] tornouse aínda máis seria pola cooperación entre Francia e Escocia, ambos países católicos nesta altura. Henrique e Francisco tiñanse encontrado na guerra 1520. A paz con Francia foi finalmente restablecida en 1546.
 Henrique VIII incrementou moito o poderío marítimo inglés, estabelecendo portos en Woolwich e Deptford no Río Támesis no sudeste de Londres, e instituíndo unha mariña eficiente. O seu barco capitán (flagship), [[Mary Rose]], afundiuse no Solent (no canal inglés) durante a batalla e a súa recuperación nos anos 80 do século XX, foi un marco na pesquisa arquelóxica desta época. O navío encóntrase hoxe en exposición no [[molle]] de [[Portsmouth]].