Lingua achinesa

O achinés, aceh, acheh ou achenés é unha lingua malaio-polinesia de Indonesia.
ISO 639-2: ace
ISO/DIS 639-3: ace

Distribución xeográfica

O achinés fálase na zona litoral da provincia de Aceh, no norte de Sumatra

Falantes

3.400.000 (2002)

Dialectos

Banda Aceh, Baruh, Bueng, Daja, Pasa, Pidie e Tunong

Escrita

O achinés escribiase tradicionalmente en alfabeto árabe, pero en 1979 estableceuse un novo alfabeto de base latina.

Historia

Aceh islamizouse no século VIII, e xa no ano 804 establécese o primeiro reino islámico no territorio de lingua achinesa, a islamización puxo fin á influencia do sánscrito e deulle un verniz arabizante á lingua. No século XV Aceh era o estado máis poderoso da rexión, e aínda que o malaio era a lingua que actuaba como oficial nos documentos escritos o achinés era predominante nos usos orais, pero dende 1641 a influencia achinesa comeza a declinar, en 1873 os holandeses invaden Aceh, pero non se puideron facer co control do territorio ata 1903, os xaponeses invaden o territorio en 1942, e vai ser o único lugar de Indonesia onde van atopar resistencia nativa.

Fonoloxía

Vogais

	Anterior		Central		Posterior
	oral	nasal	oral	nasal	oral	nasal
Pechada	i	ĩ	ɨ	ɨ̃	u	ũ
Semipechada	e	ɛ̃	ə	ʌ̃	o	ɔ̃
Semiaberta	ɛ		ʌ		ɔ
Aberta			a	ã

Consoantes

	Labial	Alveolar	Palatal	Velar	Glotal
Nasal	m	n	ɲ	ŋ
Oclusiva	p b	t d	c ɟ	k g	ʔ
Fricativa		s	ʃ		h
Aproximante	w	l	j
Vibrante		r

Ligazóns externas

Ethnologue