Canto gregoriano: Diferenzas entre revisións
m bot Engadido: hu:Gregorián ének |
m Bot: Reemprazo de texto automático (-[[Imaxe: +[[Ficheiro:) |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
[[ |
[[Ficheiro:Gregory I - Antiphonary of Hartker of Sankt Gallen.jpg|230px|thumb|[[Gregorio I]]: [[Antifonario]] de Sanct Gallen]]O '''canto gregoriano''' é un tipo de [[música]] vocal monódica sen instrumentos para ser cantada durante a celebración da [[liturxia]] na [[Igrexa Católica]]. Formouse a partir de estilos moi heteroxéneos, de procedencia principalmente oriental, sobre todo de [[Bizancio]] e [[Siria]] durante a época que seguiu á caída do [[Imperio Romano]], a primeira compilación procede do papa [[Gregorio I]], do cal lle vén o nome, aínda que a [[historiografía]] moderna puxo en dúbida esta orixe retrasando a orixe ata a época carolinxia, considerándoo unha síntese entre o [[canto romano]] e o [[canto gálico]]. |
||
A intención do canto gregoriano non era artística, senón tan só [[Relixión|relixiosa]], ennobrecer a palabra de [[Deus]], polo que se prescindía de instrumentos musicais, a música sacra tiña que ser simple para que puidese ser cantada por todos, fluída para non estorbar o texto, e sobria para non desmerecer a súa función. |
A intención do canto gregoriano non era artística, senón tan só [[Relixión|relixiosa]], ennobrecer a palabra de [[Deus]], polo que se prescindía de instrumentos musicais, a música sacra tiña que ser simple para que puidese ser cantada por todos, fluída para non estorbar o texto, e sobria para non desmerecer a súa función. |
||
Revisión como estaba o 9 de marzo de 2009 ás 21:20
O canto gregoriano é un tipo de música vocal monódica sen instrumentos para ser cantada durante a celebración da liturxia na Igrexa Católica. Formouse a partir de estilos moi heteroxéneos, de procedencia principalmente oriental, sobre todo de Bizancio e Siria durante a época que seguiu á caída do Imperio Romano, a primeira compilación procede do papa Gregorio I, do cal lle vén o nome, aínda que a historiografía moderna puxo en dúbida esta orixe retrasando a orixe ata a época carolinxia, considerándoo unha síntese entre o canto romano e o canto gálico.
A intención do canto gregoriano non era artística, senón tan só relixiosa, ennobrecer a palabra de Deus, polo que se prescindía de instrumentos musicais, a música sacra tiña que ser simple para que puidese ser cantada por todos, fluída para non estorbar o texto, e sobria para non desmerecer a súa función.
Unha gran parte da liturxia podía ser cantada e iso imposibilitaba que puidese ser memorizada, polo que a Igrexa procurou rexistrar o repertorio de cantos por escrito para o que houbo de perfeccionar os sistemas de notación musical coñecidos ata o de entón, ata o século XI non se regularizou a notación sobre unha pauta de varias liñas e o uso da clave.