Paul Morand

Paul Morand, nado o 13 de marzo en París e morto o 23 de xullo de 1976 tamén en París,foi un novelista, ensaísta, poeta e diplomático francés. Está considerado un dos pais do 'estilo moderno' en Literatura así como un referente da denominada dereita literaria francesa.

Vida

Sede da Academia francesa á que Paul Morand pertenceu

Un peso importante na vida de Morand recaeu na figura do pai, Eugène, quen ocupara, en París, varias funcións vinculadas á arte: conservador do Depósito de mármores en 1902, director da Escola Nacional Superior das Artes Decorativas en 1908. Frecuenta asi mesmo os poetas, tal que o círculo de Mallarmé, os artistas e os escultores, entre eles Rodin. Un Paul Morand moi novo viaxa a Londres repetidas veces durante a súa mocidade (1902, 1903, 1904, 1908, 1909, 1913). Visita tamén Venecia e, cada verán, queda durante un mes preto do Lago de Como.

Suspendeu o oral de filosofía no bacharelato, en 1905. Jean Giraudoux converteuse no seu preceptor e Paul transformouse daquela nun alumno asiduo. Ingresa na Escola Libre de Ciencias Políticas. Máis tarde acadou un posto na Plataforma de Orsay e comezou a frecuentar os medios literarios, coñecéndo alí a Proust e e compondo os seus primeiros poemas, malia que non será até 1921 cando verdadeiramente lle finque o dente á literatura coa publicación da súa primeira obra en prosa, Tenras Existencias, un libro de noticias prologado por Proust.

Nos anos 1920-30, escribe numerosos libros, relatos de viaxe, novelas breves e noticias, que chocan polo tallante do estilo, o xenio da fórmula e a vivacidade do relato, pero tamén pola fina descrición dos países visitados polo autor ou mais polas rigorosas descrición dos seus personaxes, xeralmente grandes burgueses cultivados e exquisitos.

Un dos feitos notables da vida de Morand é a súa actitude durante a Segunda Guerra mundial, é dicir, a súa proximidade ao réxime de Vichy.

Despois de ser xubilado de oficio en 1940, é nomeado, no momento da volta de Pierre Laval ao goberno en 1943, embaixador de Francia en Rumania, país da súa esposa, Hélène Soutzo, grega de Trieste e princesa romanesa. De aí muda cara a Suíza, e ao remate da Guerra erixise en embaixador francés en Berna, feito que despois sería revogado e lle habería valer o exilio, tamén en Suíza.

Nos anos de exilio, Morand conságrase á Literatura, marcada esta sobre todo por un interese renovado pola Historia. Vólvese tamén, con Jacques Chardonne, o modelo e o protector dunha nova xeración de escritores, que se coñece como a Xeración dos Húsares.

A súa actitude durante a Guerra suponlle unha forte inimizade co xeneral de Gaulle, protector da Academia, que impedirá durante moito tempo a súa entrada na Academia francesa. No entanto, entraría nela o 24 de setembro de 1968, no sillón de Maurice Garçon, un dos seus máis feroces adversarios no momento da elección malograda de 1958.

Morand morreu no hospital Laennec en París; as súas cinzas son entón mesturadas coas da súa esposa, morta ano e medio antes, en Trieste, a súa cidade natal.

Obra

Paul Morand destacou coma escritor prolífico e moi variado. Tirante a correspondencia e algúns libros de difícil clasificación, velaquí a listaxe (cos títulos orixinais) da súa obra por orde cronolóxica:

Poemas

• Lampes à Arc, (Paris, Sans Pareil, 1920)
• Feuilles de Température (Paris, Sans Pareil, 1920)
• Poèmes complets (1914-1924) (Sans Pareil, 1924)
• Poèmes (Toulouse, éditions Richard, 1928)
• U.S.A, poèmes (ans Pareil, descatalogado, 1928)

Relatos e Novelas

• Les Extravagants, (Ed. Gallimard, N.R.F, 1986)
• Tendres Stocks, (N.R.F., 1921)
• Ouvert la Nuit, (N.R.F., 1922)
• Fermé la Nuit, (N.R.F., 1923)
• Lewis et Irène, (Grasset, 1924)
• La Fleur Double (Emile-Paul, 1924)
• Les Amis Nouveaux (Sans Pareil, 1924)
• East India and Compagny, (Nova York,1927)
• Les Plaisirs Rhénans (Dusseldorf, 1926)
• Mr. U (Edición dos Cadernosa Libres, 1927)

• Chronique du XXe siècle :
  • I. L'Europe Galante(Vertès, 1917)
  • II. Bouddha Vivant (Grasset et Calmann-Lévy, 1927)
  • III. Magie Noire (Grasset, 1928)
  • IV. Champions du Monde (Grasset, 1930)
• À la Frégate, (París, Les Éditions du Portique, 1930)
• Les rois du jour - Flèche d'Orient, (N.R.F., 1932)
• Rococo, (Grasset,1933)
• France-la-doulce" (N.R.F., 1934)
• Rond-point des Champs-Elysées (Grasset, 1935)
• L'Homme Pressé, (Gallimard, 1941)
• Feu M. le Duc, (Xenebra, Milieu du Monde, 1942)
• Le bazar de la Charité, (Xenebra, Club des bibliophiles, 1944)
• À la Fleur d'Oranger, nouvelles (Vevey, Éditions de la Table Ronde, 1945)
• Montociel, Rajah aux Grandes Indes, (Xenebra, Éditions du Cheval Ailé, 1947)
• Le Dernier Jour de l'Inquisition, (Vevey, la Table Ronde, 1946)
• Les Extravagants. Milady seguido de Monsieur Zéro, (Gallimard, 1936)
• Le Dernier Jour de l'Inquisition, (Vevey, La Table Ronde, 1947)
• Le Flagellant de Séville, (Fayard, 1951)
• Le Coucou et le Roitelet, (Éditions du Tambourinaire, 1954)
• Hécate et ses chiens, (Flamarion, 1954)
• La Folle amoureuse, (Stock, 1956)
• Fin de siècle, (Stock, 1957)
• Le Prisonnier de Cintra (1958)
• Tais-toi, (Gallimard, 1965)
• Nouvelles d'une vie (?)
  • Nouvelles du cœur (Gallimard, 1965)
  • Nouvelles des yeux (Gallimard, 1965)
• Les Écarts amoureux, (Gallimard, 1974)
• Nouvelles complètes, (Gallimard, Bibliothèque de la Pléiade, 2 tomos, 1992)
• Romans, (Gallimard, Bibliothèque de la Pléiade).

Ensaios e Biografías de escritores

• De la vitesse (Éditions Kra, 1929)
• 1900 (Les Éditions de France, 1931)
• Papiers d'identité (Grasset, 1931)
• Isabeau de Bavière (Les Éditions de France, 1939)
• Vie de Maupassant (Flammarion, 1942)
• Excursions immobiles (Flammarion, 1944)
• Adieu à Giraudoux (Porentruy, Aux Portes de France, 1944)
• Première visite à Marcel Proust (Xenebra, éditions du Cheval Ailé, 1948)
• Journal d'un attaché d'ambassade, (Vevey, La Table Ronde, 1948)
• Dostoïevsky, annonciateur de l'Europe russe, (Xenebra, éditions Pierre Cailler, 1948)
• Giraudoux. Souvenirs de notre jeunesse (Xenebra, La Palatine, 1948)
• Le Visiteur du soir. Marcel Proust (1949)
• Katherine de Heilbronn de Kleist (1956)
• Fouquet ou Le Soleil offusqué, (Gallimard, 1961)
• Monplaisir... en littérature (Gallimard, 1967)
• Monplaisir... en histoire (Gallimard, 1969)
• Discours de réception à l'Académie française (Gallimard, 1969)
• L'Allure de Chanel (Hermann, 1976)

Cadernos de viaxe e Relatos de cidades

• Rien que la Terre (Grasset, 1926)
• Siam (Illustrations de Galanis, 1926)
• La Semaine de Bath (Champion, 1925)
• Le Voyage (Hachette, 1927)
• Tableaux de Paris, (Emile-Paul, 1927)
• Paris-Tombouctou, (Flammarion - La Rose des Vents, 1928)
• Hiver Caraïbe, documentaire (Flammarion - La Rose des Vents, 1929)
• New York (Flammarion, 1930)
• New york, le Jour et la Nuit (Flammarion, 1930)
• A.O.F. de Paris à Tombouctou (Flammarion, 1932)
• Paris de nuit, (Paris, Arts et Métiers Graphiques, 1933)
• Londres (Plon, 1933)
• Bucarest (Plon, 1934)
• Route de Paris à la Méditerranée (Firmin-Didot, 1931)
• Air Indien (Grasset, 1932)
• La Route des Indes (Plon, 1935)
• Méditerranée, mer des surprises (Mame, 1938)
• Florence que j'aime (Éditions Sun, 1959)
• Bains de mer, bains de rêve (Lausanne, Guilde du Livre, 1960)
• Le nouveau Londres, suivi de Londres 1933, édition revue et corrigée (Plon, 1962)
• Majorque (Barcelone, Noguer, 1963)
• Le Portugal que j'aime, (Éditions Sun, 1963)
• La Suisse que j'aime (Sun, 1968)
• Venises (Gallimard, 1971)

Crónicas

• Papiers d'identité (Grasset, 1931)
• Rond-Point des Champs-Elysées (1935)
• Le Réveille-matin (Grasset, 1936)
• L'heure qu'il est (Grasset, 1938)
• Réflexes et Réflexions (Grasset, 1939)
• Chroniques de l'homme maigre (Grasset, 1940)
• Propos des 52 semaines (Milieu du Monde, 1942)
• L'eau sous les ponts (Grasset, 1954)