Herbert Saffir, enxeñeiro consultor, e Robert Simpson, entón Director do Centro Nacional de Furacáns nos Estados Unidos no inicio dos anos 70, clasificaron os furacáns con ventos sostidos [1] de 118 Km/h (65 nós) ou máis.
Desenvolveron a TÁBOA SAFFIR-SIMPSON, como medida de intensidade dun furacán. A medida é de 1 a 5 sendo 5 o máis devastador.
O potencial de danos está baseado na presión barométrica, na velocidade dos ventos e na elevación do nivel do mar.