El Buscapié (Pontevedra)
| El Buscapié | |
|---|---|
  | |
| Localidade | Pontevedra |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
El Buscapié foi un periódico satírico editado en Pontevedra de 1866 a 1868.
Historia e características[editar | editar a fonte]
Primeira etapa[editar | editar a fonte]
Subtitulado Periódico satírico, de noticias y anuncios, apareceu o 6 de maio de 1866. De periodicidade semanal, tiña catro páxinas e un prezo de dez reais por trimestre. Confeccionábase na Imprenta del Siglo propiedade de Arturo Tiscar e Xoaquín Buceta Solla, sendo o responsable da súa edición Esteban Sanz. Na primeira etapa tivo un carácter festivo, ridiculizando determinadas necesidades sociais e locais. Aparecían redactores e colaboradores que empregaban con frecuencia un pseudónimo (El Consabido, Saca-Trapos, El Buscapié, La Sombra, El Diputado Local). Posiblemente detrás destes sobrenomes estiveran os que se coñecen como fundadores e redactores do xornal Luís Rodríguez Seoane, Claudio Cuveiro e Joaquín Buceta Solla. Máis tarde colaboraron tamén José Benito Juncal e Nicanor Rey Díaz. Como secretario de redacción figuraba Celestino Núñez.
Segunda etapa[editar | editar a fonte]
Tivo unha segunda etapa a partir do 4 de novembro de 1866, na que deixou a un lado o seu ton festivo para tornarse nunha publicación seria, mantendo esa condición ata o 1 de agosto de 1867. A partir desta data levou como subtítulo Periódico semanal de intereses generales. Malia á súa popularidade en certos medios, o xornal cesou definitivamente pouco antes de comezar o período revolucionario, sacando en total 118 exemplares. O seu derradeiro número saíu o 1 de agosto de 1868. Nesta segunda etapa publicou unha revista de carácter festivo titulada El Aguinaldo para agasallar os abonados. O seu primeiro número (e posiblemente o único) saíu na noiteboa de 1867.
El Buscapié encabezaba con noticias estranxeiras xerais e de Galicia, seguía con revista da prensa galega e continuaba con editoriais e producións literarias en prosa. Ademais ofrecía as seccións “Variedades”, “Crónica local”, “Gacetillas”, “Charadas”, partes telegráficos locais, movementos de buques, “Anuncios” e “Folletín”. Tratou temas como a industrialización de Galicia ou a reforma do sistema agrario. Tivo discusións con outras publicacións da época, sobre todo co científico-literario pontevedrés El Progreso, co que compartía redactores. Tamén polemizou co semanario La Revista da mesma cidade. En ocasións, cando era censurado, deixaba espazos baleiros en sinal de protesta.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- "Buscapié, El". Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8.
- Barreiro, Xosé Ramón (15/6/1991). "El Buscapié (1886-8). Pontevedra". La Voz de Galicia (en castelán).
- Fernández Pulpeiro, J. C. (1981). Apuntes para la historia de la prensa del siglo XIX en Galicia (en castelán). Sada: Ediciós do Castro. ISBN 84-7492-082-5.
- Santos Gayoso, Enrique (1990). Historia de la prensa gallega 1800-1986. Cuadernos do Seminario de Sargadelos (en castelán) 52. Sada: Ediciós do Castro. ISBN 84-7492-489-8.
- Soto y Freire, Manuel (1982). La imprenta en Galicia (en castelán). Lugo: Círculo de las Artes. ISBN 84-300-6433-8.
- Vilavedra, D., ed. (1997). Diccionario da literatura galega. Publicacións Periódicas II. Vigo: Galaxia. p. 86-87. ISBN 84-8288-137-X.