Eco en cadea
Un eco en cadea é unha das manifestacións nun radar meteorolóxico de tornados producidos de supercélulas. Atópase nas partes máis baixas dunha tormenta cando o aire e as precipitacións flúen cara a un mesociclón, o que resulta nunha característica curva de reflectividade. O eco prodúcese pola choiva, a sarabia ou mesmo os restos que se envolven ao redor da supercélula.[1] É unha das manisfestacións clásicas das supercélulas que producen tornados.[2] O Servizo Nacional de Meteoroloxía dos Estados Unidos de América pode considerar a presenza dun eco en cadea que coincide cunha sinatura de vórtice de tornado como suficiente para xustificar a emisión dunha alerta de tornado.[3][4]
Limitación observacional[editar | editar a fonte]
Os ecos en cadea non sempre son obvios. Particularmente no sur dos Estados Unidos, as treboadas tenden a adquirir unha estrutura de máis precipitación ao redor dun mesociclón, o que leva á supercélula de variación de alta precipitación (HP) que oculta a forma do gancho. En troques, as supercélulas HP adoitan ter un colgante de alta reflectividade ou unha fenda do flanco frontal (FFN), que aparece como unha forma de "feixón". Outro factor limitante é a resolución do radar. Antes de 2008, NEXRAD tiña unha resolución de alcance de 1.000 metros, mentres que os procesos que conducen a un eco en cadea ocorren a menor escala.[5]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Glickman, Todd S., ed. (2000). "Hook Echo". Glossary of Meteorology (2nd ed.). American Meteorological Society. ISBN 978-1-878220-34-9.
- ↑ Markowski, Paul M. (2002). "Hook Echoes and Rear-Flank Downdrafts: A Review". Mon. Wea. Rev. 130 (4): 852–76. Bibcode:2002MWRv..130..852M. doi:10.1175/1520-0493(2002)130<0852:HEARFD>2.0.CO;2.
- ↑ Angel, Jim (Apr 9, 2013). "ISWS is Pioneer in Tracking Tornadoes by Radar". Illinois State Water Survey. Arquivado dende o orixinal o 2013-06-01. Consultado o 2013-05-22.
- ↑ "Tornado Warning Guidance" (PDF). National Weather Service. Spring 2002. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 6 de marzo de 2013. Consultado o 16 de xuño de 2013.
- ↑ "NWS Louisville: Supercell Structure and Dynamics". Consultado o 1 de xuño de 2013.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Fujita, Tetsuya (1965-02-01). "Formation and Steering Mechanisms of Tornado Cyclones and Associated Hook Echoes". Monthly Weather Review (en inglés) 93 (2): 67–78. ISSN 1520-0493. doi:10.1175/1520-0493(1965)093<0067:FASMOT>2.3.CO;2.
- Fujita, Tetsuya (1958-06-01). "Mesoanalysis of the Illinois Tornadoes of 9 April 1953". Journal of the Atmospheric Sciences (en inglés) 15 (3): 288–296. ISSN 1520-0469. doi:10.1175/1520-0469(1958)015<0288:MOTITO>2.0.CO;2. Consultado o 2023-07-03.
- Wade, Patrick (2013-04-07). "Tornadoes' 'hook echo' discovered here 60 years ago". The News-Gazette (en inglés). Champaign. Consultado o 2023-07-03.
- Burgess, Donald W.; Magsig, Michael A.; Wurman, Joshua; Dowell, David C.; Richardson, Yvette (2002-06-01). "Radar Observations of the 3 May 1999 Oklahoma City Tornado". Weather and Forecasting (en inglés) 17 (3): 456–471. ISSN 1520-0434. doi:10.1175/1520-0434(2002)017<0456:ROOTMO>2.0.CO;2.
