Douglas SBD Dauntless

Douglas SBD Dauntless
Douglas SBD-5
Tipo	bombardeiro en picado, explorador
Fabricante	Douglas
Deseñado por	Ed Heinemann
Primeiro voo	1 de maio de 1940
Introducido	1940
Retirado	1959 (México)
Principais usuarios	Armada dos Estados Unidos Corpo de Marines dos Estados Unidos Forzas Aéreas do Exército dos Estados Unidos Forza Aérea da Francia Libre Real Forza Aérea de Nova Zelandia
Produción	1940 - 1944
Unidades construídas	5 936

O Douglas SBD Dauntless foi un avión estadounidense usado na segunda guerra mundial. Foi o principal bombardeiro embarcado da US Navy na guerra contra o Xapón, e trátase esencialmente dunha mellora do Northrop BT-1 de 1935. O seu prototipo foi o SBT-2 de Northrop, pero entón a compañía foi mercada por Douglas e a súa primeira versión de serie foi denominada SBD-1, da que se entregaron 57 exemplares ao US Marine Corps en 1940. O SBD-2 tiña máis capacidade de combustible e un armamento máis pesado. Desta versión entregáronse 87 unidades á US Navy.

As versión máis producidas foron a SBD-3 (780 exemplares) que tiña un mellor armamento fixo; a SBD-4 (780) cun sistema eléctrico mellorado; a SBD-5 (3.025) con maior potencia; e a SBD-6 (461) tamén repotenciada. Outras variantes serían os A-24 e A-24A que eran versións do SBD-3 e 4 para a USAAF, e o Dauntless MkI, versión do SBD-6 para a Royal Navy británica.