Dique seco

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Remolcador en seco. Obsérvase unha embarcación cos traballos de pintura de carena concluídos.
Diques flotantes.

Dique seco,[1] ou dique de carena, é o nome que reciben as instalacións portuarias destinadas a poñer as embarcacións fóra da auga para efectuárense reparacións na súa parte externa.

Estas reparacións que se realizan en forma periódica reciben o nome de carenado e efectúanse na parte do casco coñecida como obra viva ou carena.

Dístínguense varias clases de diques secos:

  • Varadoiro, é o sistema máis primitivo, que se emprega na actualidade só para embarcacións menores de pouco porte. Consiste nun plano inclinado sobre o que se despraza o barco a levantar.
  • Dique de marea, dique seco que non precisa de bombas hidráulicas porque queda seco na marea baixa;
  • Dique flotante, tamén chamado dique boiante, é un dique seco construído con tanques que se inundan e baixan para que o buque poida entrar nel, e que se desauga por medio de bombas, ao fin de que quede en seco ou co barco flotando, segundo as necesidades
  • Sincroelevador, trátase dun sistema de trabes articuladas izadas por cabestrantes nos seus extremos. O conxunto pode ser operado sincronicamente xerando unha plataforma de elevación de gran porte.

Na cultura popular[editar | editar a fonte]

  • Estar no dique seco: estar sen realizar a actividade ou traballo que normalmente se leva a cabo.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. dique, 2ª acep. no dicionario da RAG.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]