Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A cultura chinchorro de América do Sur é unha cultura arqueolóxica precerámica que durou entre o 7.000 e o 1.500 a. C. As persoas que formaban a cultura chinchorro eran pescadores sedentarios que habitaban na rexión costeira do Pacífico do actual norte de Chile e sur de Perú. A presenza de auga doce na rexión árida da costa facilitou o asentamento humano nesta zona. Os chinchorro eran famosos pola súa detallada momificación e prácticas funerarias. A zona da cultura chinchorro comezou a recibir influencias da Meseta Andina ao redor de 4.000 a. C., o que levou á adopción da agricultura. Moito máis tarde, pasou baixo a influencia do Imperio Tiwanaku.
En 2021, a cultura chinchorro foi incluída na Lista do Patrimonio Mundial da UNESCO.[1]
