Chaîne des Puys
| Chaine des Puys – area tectónica de falla de Limagne | |
|---|---|
 Vista das Chaîne des Puys dende o Puy de Dôme | |
  Chaîne des Puys | |
| Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
| País |  Francia |
| Localización | Departementos de Puy-de-dôme, Réxion Auvernia-Ródano-Alpes |
| Tipo | Natural |
| Criterios | VIII |
| Inscrición | 2018 (42º sesión) |
| Rexión da UNESCO | Europa e América do Norte |
| Identificador | 1434 |
A Chaîne des Puys (Francés: [ʃɛn de pɥi]) é unha cadea de orientación norte-sur de cono de escoura, domos de lava e maares no Macizo Central de Francia.[1] A cadea ten uns 40 km. de lonxitude e as características volcánicas identificadas, que constitúen un campo volcánico,[2] inclúen 48 conos de escoura, oito domos de lava e 15 maares e cráteres de explosión.[3] O seu punto máis alto é o domo de lava do Puy de Dôme, situado preto do medio da cadea, que ten 1465 m. de altura.[3] O nome da franxa provén dun termo francés, puy, que se refire a unha montaña volcánica de perfil redondeado. Normalmente dáse a data do 4040 a.C. para a última erupción dun volcán Chaîne des Puys.[4]
Un exemplo destacado da tectónica de placas en acción e rifting continental, a rexión de Chaîne des Puys converteuse en Patrimonio da Humanidade da UNESCO en 2018.[5]
Formación[editar | editar a fonte]
A Chaîne des Puys está situada na falla de Limagne, unha parte importante do Sistema de Rift Cenozoico Europeo que se formou durante a creación dos Alpes hai aproximadamente 35 millóns de anos.[5] A rexión presenta unha gran variedade de características xeolóxicas formadas polo rifting. A propia cadea montañosa comezou a formarse hai aproximadamente 95.000 anos, e a actividade volcánica que formou a cordilleira cesou hai uns 10.000 anos.[3] A maioría dos conos formáronse por erupción estrombolianas , e estes conos adoitan ter cráteres no cumio ben definidos. Algúns teñen cráteres aniñados, e outros mostran bordos rotos por onde se derramou a lava.[3]
Pola contra, Puy de Dôme creouse por unha erupción de Peleana, este tipo de erupción caracterízase por longos períodos de inactividade interrompidos periodicamente por erupcións súbitas e extremadamente violentas.[3]
Son posibles futuras erupcións na Chaîne des Puys e darían lugar á formación de novas montañas.[6]
Investigación[editar | editar a fonte]
Antes de 1750 e da identificación da cadea como volcánica, se rumoreaba que os Puys eran montículos de residuos mineiros feitos polo home ou fornos de forxa romanas.[7]
A cadea foi obxecto da investigación pioneira do xeólogo inglés George Julius Poulett Scrope, a partir da década de 1820. En 1827 publicou a súa "Memoria sobre a xeoloxía do centro de Francia, incluíndo as formacións volcánicas de Auvernia, o Velay e o Vivarais", que máis tarde reeditouse nunha forma revisada e algo máis popular en "A xeoloxía e volcáns extintos do centro de Francia en 1858. Estes libros foron as primeiras descricións amplamente publicadas da Chaîne des Puys, e a análise neles sentou as bases de moitos dos principios básicos da vulcanoloxía.
Notas[editar | editar a fonte]
- Referencias
- ↑ Johannes Baier: Das Vulkanfeld Chaîne des Puys. In: Aufschluss 72 (6), S. 310–321, 2021.
- ↑ Jouannic, G.; Walter-Simonnet, A.V.; Bossuet, G.; Cubizolle, H.; Boivin, P.; Devidal, J.-L.; Oberlin, C. (2014). "Occurrence of an unknown Atlantic eruption in the Chaîne des Puys volcanic field (Massif Central, France)". Journal of Volcanology and Geothermal Research 283: 94–100. doi:10.1016/j.volgeores.2014.06.007.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Scheffel, Richard L.; Wernet, Susan J., eds. (1980). Natural Wonders of the World. United States of America: Reader's Digest Association, Inc. pp. 306–307. ISBN 0-89577-087-3.
- ↑ "Chaine des Puys". Volcano World. Oregon State University. Consultado o 18 February 2016.
- ↑ 5,0 5,1 "Chaîne des Puys - Limagne fault tectonic arena". UNESCO World Heritage Centre. United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization. Consultado o 16 Jan 2022.
- ↑ Bliss, Dominic (15 de xaneiro de 2020). "Chain Reaction: Exploring the Chaîne des Puys Volcanoes in France". France Today. Consultado o 2 de maio de 2021.
- ↑ Cooper, Malcolm (2010). Volcano and Geothermal Tourism. p. 24. ISBN 9781136540899. Consultado o 4 de maio de 2021.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Chaîne des Puys  |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Scrope, George Poulett (1858). The Geology and extinct Volcanos of Central France. J. Murray, London. pp. 258. ISBN 0-405-10459-6. (reprinted in 1978 by Arno Press)
- Scarth, Alwyn; Tanguy, Jean-Claude (2001). Volcanoes of Europe. Oxford University Press. pp. 243 pp. ISBN 0-19-521754-3.
- Cattermole, Peter (2001). Auvergne (Classic Geology in Europe 2). Terra Publishing. pp. 176 pp. ISBN 1-903544-05-X.
- "Chaîne des Puys". Programa Global de Vulcanismo. Instituto Smithsoniano.
- Boivin Pierre; et al. (2004). Volcanologie de la Chaîne des Puys, Massif Central Français. Clermont-Ferrand: Parc Naturel Régional des Volcans d'Auvergne. OCLC 634970268.