Châmoa Gomes de Pombeiro
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | valor descoñecido  Galicia |
| Morte | 1145 (Gregoriano) |
| Familia | |
| Cónxuxe | Paio Soares da Maia |
| Parella | Afonso I de Portugal |
| Fillos | Fernando Afonso de Portugal, Grão-mestre do Hospital (pt)  (  ) Afonso I de PortugalPedro Pais da Maia (pt) ( ) Paio Soares da Maia (pt) Ximena Pais da Maia (pt) ( ) Paio Soares da Maia (pt) |
| Pai | Gomes Nunes de Pombeiro |
Châmoa Gomes de Pombeiro (ou Flâmula), señora de Maia pola súa nai, foi unha nobre galega sobriña dos condes de Traba nada no Reino de León en data descoñecida e finada en 1145. Era filla do nobre de orixe galega Gómez Núñez de Pombeiro (nado antes de 1096 e morto despois de 1141) e Elvira Peres de Trava.
Châmoa era irmán de Loba Gomes, María Gomes, Urraca Gomes, Fernão Gomes de Celanova e Pero Gomes de Celanova. Casou moi nova con Paio Soares da Maia (1100) co que tivo tres fillos: Pedro Pais (Alferes), Paio Pais Zapata e Ximena Pais. Enviuvou recluíndose no mosteiro beneditino de Vairãoe. Volvendo casar con Mem Rodrigues de Tougues. Foi nai do primeiro fillo ilexítimo con Afonso Henriques (Afonso I de Portugal).[1] Afonso I casaría con Mafalda de Savoia.
Châmoa foi a última descendente por parte do pai da liñaxe dos Tougues actual Vila do Conde. Sendo fundadora do mosteiro de Santa Clara de Entre os Ríos