Carl Swartz

Carl Swartz
	;
Biografía
Nacemento	5 de xuño de 1858 ; Norrköping, Suecia (en)
Morte	6 de novembro de 1926 (68 anos); Engelbrekt church parish, Suecia (en)
Membro da Primeira Secção (pt)
	1922 – 1926 ; Circunscrición electoral: Constituency of the county of Östergötland (en)
Primeiro ministro de Suecia
	30 de marzo de 1917 – 19 de outubro de 1917 ; ← Hjalmar Hammarskjöld – Nils Edén →
Ministro de Finanzas de Suecia
	29 de maio de 1906 – 7 de outubro de 1911 ; ← Elof Biesèrt – Theodor Adelswärd (pt) → ; Membro do gabinete: Q10650443
Membro da Primeira Secção (pt)
	1900 – 1921 ; Circunscrición electoral: Norrköping Constituency (en)
Datos persoais
Educación	Universidade de Uppsala ; Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn
Actividade
Lugar de traballo	Estocolmo
Ocupación	político, fabricante
Partido político	Partido Nacional (pt) (1912–1926); Första kammarens moderata parti (1905–1911); Första kammarens minoritetsparti (en) (1900–1904)
Membro de	Real Academia das Ciencias de Suecia (1915–); Society of Sciences in Lund (en) ; Q125809184
Familia
Fillos	Erik C:son Swartz
Pai	Erik Swartz
Premios
	(5 de xuño de 1920) Real Orde dos Serafíns; (15 de xaneiro de 1910) Comandante da Gran Cruz da Orde da Estrela Polar de Suecia; (2 de xuño de 1906) Commander 1st class of the Order of Vasa (en) ; (1900) Q133861736 ; grande oficial da Lexión de Honra; Gran Cruz da Orde de Dannebrog; Ordem da Águia Vermelha, 1.ª classe (pt) ; Gran Cruz da Orde da Inmaculada Concepción de Vila Viçosa; Order of the Sacred Treasure, 1st Class (en) ;
	Sinatura
Descrito pola fonte	Dicionário Biográfico Sueco (pt) , lang: lingua sueca; Two-Chamber Parliament 1867–1970. (en) ; Svensk rikskalender 1909 (en)

Carl Johan Gustaf Swartz, nado en 1858 e finado en 1926, foi un comerciante e político sueco, primeiro ministro de Suecia entre o 30 de marzo e o 19 de outubro de 1917.

Traxectoria

Era fillo de Erik Swartz, dono dunha fábrica, e da súa esposa Elisabeth Forsgren. Tras completar os seus estudos en Uppsala e Bonn, retornou á súa cidade natal para encargarse dos negocios familiares, a fábrica de tabaco Petter Swartz. Chegou a ter un importante papel na súa localidade, sobre todo culturalmente. Foi presidente da Xunta Directiva de, entre outros, o Banco Central privado sueco entre 1912 e 1917. En 1917 converteuse en reitor universitario.

Como ministro de Finanzas entre 1906 e 1911, estableceu algunhas reformas, que incluían ingresos integrados e taxa á propiedade, que pasaron a ser progresivos. Co amalgamado dos grupos á dereita na cámara baixa do Riksdag, Swartz pasou a ser membro do consello interno do recentemente formado Nationella Partiet (en galego Partido Nacional) en 1912.

Durante a primeira guerra mundial, foi unha figura clave no Riksdag, no seu carácter de Presidente do Comité Permanente de Suplementos entre 1915 e 1917. Co fracaso, debido a presións externas e falta de harmonía interna, do goberno non aliñado partidariamente de Hjalmar Hammarskjöld, o rei Gustavo V convocou ao conservador Swartz para que asumise o cargo de primeiro ministro. Este aceptou a designación, máis por sentido do deber que por desexo persoal de ocupar tal posto. A principal tarefa do novo goberno foi exercer unha influencia tranquilizadora sobre a burguesía, que estaba inqueda, nos días anteriores ao 1 de maio de 1917, polos rumores de que a revolución de febreiro dese ano en Rusia podería estenderse a Estocolmo.