Bharago
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1932  Andra Pradex, India |
| Morte | 7 de abril de 2010 (77/78 anos) Vishakhapatnam, India (pt)  |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | India (1950–) Dominio da India (1947–1950) Raj Británico (–1947) |
| Actividade | |
| Ocupación | autor |
| Lingua | Lingua telugu |
Premios | |
Bhamidipati Ramagopalam e máis coñecido como Bharago, nado en Pushpagriri o 6 de febreiro de 1932 e finado en Visakhapatnam o 7 de abril de 2010, foi un escritor telugu.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Licenciouse en económicas en 1951 en Vizianagaram. Discípulo de Chaganti Somayajulu [1], foi sobre todo autor de relatos de carácter humorístico que publicou en revistas e que recolleu en seis volumes, publicou tres novelas populares. Realizou crítica de cine en varias publicacións e editou dous volumes sobre cancións do cinema telugu, Noota Padaharlu (2001), con cancións entre 1942 e 1973 e Maro Noota Padahaarlu (2005), con cancións de 1940 a 1985. Recibiu o premio Sahitya de 1991 polo seu libro Itlu Mee Vidheyudu[2].
Obras[editar | editar a fonte]
Novelas[editar | editar a fonte]
- Kundapenkulu (1961)
- Sparsa Rekha (1984)
- Nakee Udyogam Vaddu (1988)
Coleccións de relatos[editar | editar a fonte]
- Vantochina Mogudu (1966)
- Vennela Needa (1997)
- Kadhanakutoohalam (1985)
- Itlu Mee Vidheyudu (1990)
- Kulasa Kadhalu (1997)
Outros[editar | editar a fonte]
- Aaramagopalam (autobiografía, 2007)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ RVRamarao "Bharago: Unveiling the tragedy in life" Arquivado 01 de setembro de 2017 en Wayback Machine., Saddarlaq, 13 de xullo de 2015
- ↑ "He writes for self-edification Arquivado 02 de marzo de 2004 en Wayback Machine., The Hindu, 21 de xullo de 2003
