Saltar ao contido

Bentejuí

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaBentejuí

Estatuas de Bentejuí e Tazarte
Biografía
Nacemento1460 ou 1461
Telde, Gran Canaria, (Illas Canarias)
Morte29 de abril de 1483
Ansite, Gran Canaria, (Illas Canarias)
Actividade
OcupaciónGuanarteme de Gran Canaria (1481-1483)

Bentejui foi un líder guerreiro de Gran Canaria, que se resistiu militarmente á conquista da illa por parte dos conquistadores enviados pola Coroa de Castela. Naceu arredor do 1450, no Guanartemato de Gáldar, preto da actual cidade de Gáldar, en Gran Canaria e morreu o 29 de abril de 1483.

Historia[editar | editar a fonte]

Tralo fin da resistencia aborixe no interior da illa en 1481, e a captura de Tenesor Semidán, guanarteme de Gáldar, por parte de Alonso Fernández de Lugo, asínase o tratado chamado Carta de Calatayud entre Tenesor, como representante do Reino das Canarias, e Fernando o Católico, Rei de Aragón, en nome dos Reinos das Españas, polo que as Illas Canarias pasan a ser parte da Coroa de Castela e os mandos do exército español destinados nas Canarias obteñen terras, así como tamén os diferentes guanartemes, menceyes ou reis tribais, que quedan como responsables políticos.[1]

Ó caer Gáldar, a resistencia aborixe contra o tratado con España trasládase ás zonas montañosas do interior, onde Bentejuí, contando co apoio do faycán de Telde e da princesa galdense Guayarmina Semidán, organiza a última resistencia nos altos rochosos da illa.

Tenesor reúnese con eles, para tratar de convencelos de que cesen na rebelión: o 29 de abril de 1483, conversa con Guayarmina Semidán, descendente como el dos Semidán, e con Bentejuí na fortaleza de Ansite.[2] Trala reunión, Guayarmina baixa e entrégase, mentres que Bentejuí e o faycán de Telde se suicidan seguindo o ritual guanche, despeñándose polo barranco de Atis Tirma, así chamado por ser esa a frase que a tradición narra que berraron cando se lanzaron ó baleiro ("Viva a Montaña sagrada").[1]

Coa súa morte, remata toda resistencia armada e organizada á conquista de Gran Canaria por parte dos Reis Católicos.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Mónica Acosta Betancor y Felipe Ros Brandon, 29 de Abril-3 de mayo, Dos fechas y un mismo símbolo. 1999
  2. Abreu y Galindo, J. de, Historia de la conquista de las siete islas de Canarias, en A. Cioranescu (ed) Goya ediciones, Tenerife, 1977

Filmografía[editar | editar a fonte]

Ano Filme Director Personaxe
1954 Tirma Paolo Moffa
Carlos Serrano de Osma
Gustavo Rojo

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]