Benito Domínguez González
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 27 de marzo de 1920  A Illa, España |
| Morte | 1983 (62/63 anos) Buenos Aires, Arxentina |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | político |
Benito Domínguez González, coñecido como Peito de lobo, nado na Illa (Entrimo) o 27 de marzo de 1920 e finado en Buenos Aires en 1983, foi un político galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Os seus pais tiñan unha tenda na Illa. Con 16 anos escapou da casa para ir combater coas forzas leais. Pasou a fronteira portuguesa e foi detido. Liberado ao pouco tempo pasou a fronteira española por Cáceres. Incorporouse ás Milicias Populares Galegas. Afiliouse ao PCE. Coa derrota da República pasou a Francia. Foi internado no campo de concentración de Saint Laurent de Cerdans. Logrou embarcar no Winnipeg rumbo aChile.[1] Ao cabo dun ano pasou ilegalmente á Arxentina polos Andes. Traballou de camareiro, integrándose no Sindicato de Gastronómicos, do que foi secretario xeral. Despois traballou de martillero e logo puxo unha empresa de metalurxia en Avellaneda. Comprou Cerámicas Magdalena, a empresa fundada por Luís Seoane e Isaac Díaz Pardo. Foi directivo da Unión Orensana e secretario xeral da Federación de Sociedades Gallegas de la República Argentina. Participou no Congreso Mundial da Confederación de Sociedades Gallegas que tivo lugar en Vigo en 1977.
Notas[editar | editar a fonte]
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Pérez Leira, Lois (2011). Protagonistas de una historia colectiva II. Vigo: Grupo de Comunicación de Galicia en el Mundo. pp. 107–116. ISBN 978-84-938464-4-2.