Bellona (deusa)

Representación de Bellona, por Jean Goujon, no pazo do Louvre, séc. XVI

Bellona é unha deusa da mitoloxía romana, tipificación da guerra. Con orixe incerta foi identificada con a grega Enio. Era ás veces asociada, como esposa ou irmá, ao deus Marte

Templos e culto

Posuía un importante templo en Aletrium. En Roma, o seu templo erguíase fóra da cidade, nas proximidades da Porta Collina. Nel o senado romano recibía os embaixadores estranxeiros.

Na veciñanza do templo, levantábase unha columniña, contra a cal o sacerdote de Xúpiter Feretrio, botaba a lanza en sinal de declaración de guerra: cerimonia que debía ser aprobada polos Feciales.

A súa festa celebrábase o 3 de xuño. Nese día, os seus sacerdotes, os bellonarii, percorrían as rúas de Roma, cheos de furia e con arma branca, coa cal se autolesinaban. Logo eran interrogados polo pobo e as súas respostas tidas como oráculos.

Iconografía

Era representada como un auriga sobre o seu carro, en actitude belicosa, cun facho, unha espada ou unha lanza nas mans. Tal iconografía era semellante á tradicional das Furias.

Compañeira habitual de Bellona, era a Discordia.

Véxase tamén

• Templo de Bellona, Roma.

Bibliografía

• Aulo Gellio Noctes Atticae XII,23 seg.
• Agostiño de Hipona De Civitate Dei VI,10.
• Publio Ovidio Nasón Metamorfosi V,155.
• Plauto Anfitrione 42.
• Publio Papinio Estacio Tebaide V, 155 seg.
• Tito Livio Ab Urbe condita libri VII, 9.
• Gaio Valerio Flaco Argonautica II,228 III,60 VII,634.
• Publio Verxilio Marón, Enneida VIII, 700-703.