Bell 400 TwinRanger

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bell 400 TwinRanger
Tipohelicóptero multipropoósito
FabricanteBell Helicopter
Primeiro voo4 de abril de 1984
Estadocancelado
Unidades construídas4

O Bell 400 TwinRanger foi un prototipo de helicóptero civil bimotor de catro palas desenvolvido por Bell Helicopter nos anos 80. Tanto o TwinRanger como outra versión planeada, o Bell 440, eran intentos de comercializar un desenvolvemento bimotor do Model 206L LongRanger. O Bell 400A era unha versión planeada dun só motor do 400. Porén, o desenvolvemento do TwinRanger cancelouse cando Bell non conseguiu os suficientes pedidos para a súa fabricación. O nome TwinRanger foi despois usado para unha versión bimotor do LongRanger fabricada dende 1994 ata 1997.

Desenvolvemento[editar | editar a fonte]

Bell intentaria varias encarnacións dunha versión bimotor da súa exitosa serie Bell 206. O nome TwinRanger data de mediados dos 80 cando Bell considerou nun primeiro momento desenvolver unha versión de dous motores do LongRanger.

O Bell 400 TwinRanger contaba cunha fuselaxe redeseñada, dous motores turboeixo Allison 250, o rotor principal de catro palas do OH-58D Kiowa, e un novo rotor de cola cuberto.[1] Bell tamén planeou o monomotor 400A, e o bimotor 440 cunha fuselaxe máis longa grazas ao seu alto grao de materiais compostos.[2] O Bell 400 voou por vez primeira o 4 de abril de 1984. Bell suspendeu o desenvolvemento da familia 400/440 a finais dos 80 xa que non pensaba que fosen a chegar a unha taxa de produción rendible de 120 unidades por ano.[1]

Sucesores[editar | editar a fonte]

Despois do éxito da conversión de dous motores Tridair Gemini ST do Bell 206L a principios dos anos 90, Bell fabricou o equivalente Bell 206LT TwinRanger baseado no 206L-4. Só se fabricaron 13 206LT entre 1994 e 1997. O 206LT foi substituído na liña de Bell polo Bell 427, un desenvolvemento máis novo do Bell 407, que á súa vez era un derivado monomotor de catro palas do 206L.[1]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 Frawley, Gerard (2003). The International Directiory of Civil Aircraft, 2003-2004. Aerospace Publications Pty Ltd. pp. 43. ISBN 1-875671-58-7. 
  2. Apostolo, Giorgio (1984). The Illustrated Encyclopedia of Helicopters. Nova York: Bonanza Books. pp. 50. ISBN 0-517-43935-2.