Batalla de Camlann

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
"Como Mordred foi morto por Artur, e como aquel conseguiu ferir fatalmente a Artur", por Arthur Rackham

A batalla de Camlann foi a batalla final do rei Artur contra Sir Mordred, e nela o monarca foi ferido mortalmente.

Historia[editar | editar a fonte]

O arqueólogo Leslie Alcock data a batalla de Camlann no ano 490. A referencia máis antiga sobre esta batalla aparece nos Annales Cambriae, onde se relata que tal disputa ocorreu no ano 537, e menciona a Mordred (Medraut) mais non especifica que el e Artur loitaron en bandos contrarios:

Gueith camlann in qua Arthur et Medraut corruerunt
(tradución: A disputa de Camlann na cal Artur e Mordred finaron)

Mais os Annales de Tigernach sinala o ano 541[1] para tal batalla. Na Historia Regum Britanniae o historiador galés Godofredo de Monmouth comenta tamén a batalla. Hai moitas probabilidades de que esta batalla acontecese, mais non se sabe quen foron os protagonistas reais.

O lugar exacto da batalla tamén se descoñece, aínda que hai varias hipóteses. Un dos sitios é Queen Camel, en Somerset, cerca de Cadbury (identificado tamén co mítico Camelot). O río que flúe nos outeiros próximos é o Río Cam. Outros sitios máis ao norte son Birdoswald ou Castlesteads, preto da Muralla de Adriano (un dos cales leva o nome latino de Camboglanna). Outras localidades hipotéticas son o río Camel na fronteira de Cornualla, e o río Camlann en Eifionydd, Gales.

O combate entre Artur e Mordred, ilustrado por N.C. Wyeth

Lenda[editar | editar a fonte]

Algunhas fontes din que a batalla foi ocasionada por un soldado que, contrariando as ordes do seu xeneral, desenvaiñou a súa espada para matar unha serpe. Tras este sinal, os exércitos do rei Artur e de Sir Mordred saíron á carga. A contenda durou unha xornada enteira de loita, tras a cal o minguado e moi inferior en número exército de Artur derrotou as sanguinarias hordas de saxóns de Mordred. Ambos os dous líderes caeron ao final do día, pero Artur, segundo conta a lenda, foi trasladado aínda vivo a Avalon.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Jean Markale, Le Roi Arthur et la société celtique, Payot, 1976

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]