António Gil Hernández

António Gil Hernández
	;
Biografía
Nacemento	29 de abril de 1941 (82 anos); Valladolid, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Formación profesional	Filosofía e Letras
Actividade
Ocupación	poeta
Xénero artístico	Ensaio e poesía
Lingua	Lingua castelá

Antonio Pedro Gil Hernández, nado en Valladolid o 29 de abril de 1941, é un sociolingüísta especialmente interesado no galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Reside en Galiza desde 1968. Licenciado en Filosofía e Letras na Universidade de Santiago de Compostela, foi profesor na Coruña. Colaborador das revistas Cadernos do Povo, Nós, O Ensino, Temas do Ensino e Agália, tendo participado en congresos e encontros sobre a situación da lingua en Galiza. É membro da Associação de Amizade Galiza-Portugal, das Irmandades da Fala da Galiza e Portugal, da Comissão Galega do Acordo Ortográfico e da Sociedad Española de Lingüística, así como da Academia Galega da Língua Portuguesa.

Obras[editar | editar a fonte]

Ensaio[editar | editar a fonte]

Silêncio Ergueito, 1996, Ediciós do Castro.
Temas de linguística política, 2006, Associação de Amizade Galiza-Portugal.

Poesía[editar | editar a fonte]

Baralha de sonhos, 1985, Irmandades da Fala. Co pseudónimo Amado L. Caeiro.
Luzes e Espírito, 1990, Irmandades da Fala da Galiza e Portugal.
Do amor de tudo quanto é livre, 1991, Irmandades da Fala da Galiza e Portugal.

Obras colectivas[editar | editar a fonte]

Estudo crítico das "Normas ortográficas e morfolóxicas do idioma galego (ILG-RAG) 1982, 1983, AGAL. 2ª edición en 1989.
Que galego na escola? I Encontros Labaca, 1984, Ediciós do Castro.
Prontuário ortográfico galego, 1985, AGAL.
Actas do I Congresso Internacional da língua galego-portuguesa na Galiza (1984), 1986, AGAL.
Actas do Congreso Castelao, 1989.
Galiza: língua e sociedade (XIV ensaios), 2009, Associação de Amizade Galiza-Portugal.