Amadou Hampâté Bâ
Amadou Hampâté Bâ | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 1900 e 1901 |
Lugar de nacemento | Bandiagara |
Falecemento | 15 de maio de 1991 |
Lugar de falecemento | Abidjan |
Nacionalidade | Malí |
Ocupación | escritor, filósofo, antropólogo, etnólogo, poeta, historiador e novelista |
Fillos | Inna Hampâté Bâ |
Coñecido por | The Strange Destiny of Wangrin |
Premios | Grand prix littéraire d'Afrique noire, Prix Tropiques e French Language Award |
Na rede | |
![]() ![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Amadou Hampâté Bâ, nado en Bandigara en 1900 ou 1901 e finado en Abidjan en 1991, foi un etnólogo e escritor maliano.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Naceu no seo da aristocracia peul, foi discípulo do mestre sufí. Tierno Bokar. Entre 1922 e 1932 traballou na administración colonial de Alto Volta e ata 1942 en Bamaco, ano no que entrou no Instituto Francés da África Negra en Dakar. Logo da independencia de Malí fundou o Instituto de Ciencias Humanas de Bamaco (1960) e foi membro do Consello Executivo da UNESCO (1962-1970). En 1966 participou na elaboración dun sistema unificado para a transcrición das linguas africanas.
Obra[editar | editar a fonte]
- L'Empire peul du Macina (1955, edición definitiva 1984)
- Vie en enseignement de Tierno Bokar, le sage de Bandiagara, 1957
- Kaïdara, peul tale, 1969
- L'étrange destin du Wangrin', 1973
- L'Éclat de la grande étoile, 1974
- Jésus vu par un musulman, 1976
- Petit Bodiel (conte peul) et version en prose de Kaïdara, 1977
- Njeddo Dewal mère de la calamité, 1985
- La poignée de poussière, contes et récits du Mali, 1987
- Amkoullel, l'enfant peul, 1991 (memorias)
- Oui mon commandant!, 1994 (memorias)