Advanced Audio Coding

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O Advanced Audio Coding (AAC) é un formato de son dixital comprimido con perda. Foi deseñado co fin de substituír o MP3. Para un mesmo número de impulsos por segundo (bitrate) e un mesmo tamaño de arquivo MP3, o formato AAC é máis estable e ten máis calidade, producindo un son máis cristalino.

Tratase dun formato en propiedade, pero utilizado por multitude de aplicacións como Ahead Nero, iTunes (como m4a), Winamp etc.

Características[editar | editar a fonte]

Este códec está orientado a usos de banda larga e baséase na eliminación de redundancias do sinal acústico, así como en compresión mediante a transformada de coseno discreta, case igual que no caso de MP3. Porén, permite empregar frecuencias de amostra desde os 8 Hz (hertzs) ata os 96 KHz (MP3 só soporta desde os 16 Hz ata os 48 KHz). Ademais soporta un máximo de 48 canais independentes, o cal o converte nun códec apropiado para son envolvente (Surround) avanzado.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]