Acueduto de Vanvitelli
Acueduto de Vanvitelli | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Tipo | acueduto ![]() | |||
Epónimo | Luigi Vanvitelli (pt) ![]() ![]() | |||
Parte de | 18th-Century Royal Palace at Caserta with the Park, the Aqueduct of Vanvitelli, and the San Leucio Complex (en) ![]() ![]() | |||
Estilo | arquitectura neoclásica en Italia ![]() | |||
Persoas e organizacións | ||||
Arquitecto/a | Luigi Vanvitelli (pt) ![]() ![]() | |||
Datas | ||||
Fundación | 1762 ![]() | |||
Dimensións | ||||
Altura | 55,8 m ![]() | |||
Lonxitude | 529 m ![]() | |||
Localización | ||||
| ||||
País | Italia | |||
Rexión | Campania | |||
Provincias | Provincia de Benevento ![]() | |||
[ Wikidata ] |


O Acueduto de Vanvitelli ou Acueduto Caroline é un acueduto de 38 quilómetros que subministraba auga ao Reggia di Caserta e o complexo San Leucio desde o pé do macizo de Taburno e os mananciais de Fizzo Contrada, no territorio de Bucciano.
Principalmente subterráneo, o acueduto destaca pola súa ben conservada sección arqueada de tres pisos, de 529 m. que une o Val de Maddaloni entre o Monte Longano (ao leste) e o Monte Garzano (ao oeste). Este tramo deseñouse segundo os acuedutos con arco romano, ten 55,8 m. de altura no seu punto máis alto, atravesa o que hoxe é a autoestrada SP335 e declarouse Patrimonio da Humanidade en 1997.
Por encargo de Carlos de Borbón, o acueduto deseñouno Luigi Vanvitelli. A construción comezou en marzo de 1753 e inaugurouse o 7 de maio de 1762. Está situada en SS265, 81020 Valle di Maddaloni CE, Italia. Construíuno Luigi Vanvitelli.
Notas
[editar | editar a fonte]- Referencias
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]![]() |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Acueduto de Vanvitelli ![]() |