Acordo de Linas-Marcoussis
O Acordo de Linas-Marcoussis é un acordo de paz ao que se chegou o 24 de xaneiro de 2003 como remate da Guerra Civil de Costa do Marfil.
Participantes
[editar | editar a fonte]Entre o 13 de xaneiro e o 25 de xaneiro de 2003 reuníronse nos veciños concellos franceses de Linas e de Marcoussis, representantes dos principais partidos políticos marfileses coa intermediación do presidente da República Francesa, Jacques Chirac. Os partidos políticos participantes foron:
- Fronte Popular Marfilesa (FPI). O representante foi Pascal Affi N'Guessan, mais o seu líder era o presidente Laurent Gbagbo.
- Movemento das Forzas do Futuro (MFA). O representante foi Innocent Kobena Anaky.
- Movemento pola Xustiza e a Paz (MJP). O representante foi Gaspard Déli. Pertencía ao lado rebelde.
- Movemento Patriótico de Costa do Marfil (MPCI). O representante foi Guillaume Soro. Pertencía ao lado rebelde.
- Movemento Popular Marfilés do Grande Oeste (MPIGO). O representante foi Félix Doh. Pertencía ao lado rebelde.
- Partido Democrático de Costa do Marfil (PDCI-RDA). O representante foi Henri Konan Bédié.
- Partido Marfilés dos Traballadores (PIT). O representante foi Francis Wodié.
- Reagrupamento dos Republicanos (RDR). O representante foi Alassane Ouattara.
- Unión Democrática Ciudadana de Costa do Marfil (UDCY). O representante foi Théodore Mel Eg.
- Unión para a Democracia e a Paz en Costa do Marfil (UDPCI). O representante foi Paul Ako.
Á xuntanza chegábase logo de máis de dous anos de guerra civil entre as rebeldes Novas Forzas de Costa do Marfil (MJP, MPCI e MPIGO), que controlaban a metade setentrional do país, de maioría musulmá, e o exército gobernamental, que controlaba a metade meridional, de maioría cristiá, e as principais vías de comunicación co exterior.
O moderador das conversas foi o maxistrado francés Pierre Mazeaud, que logo sería presidente do Tribunal Constitucional galo, coa axuda do xuíz Keba Mbaye e do antigo primeiro ministro Seydou Diarra.
Resultados
[editar | editar a fonte]O acordo contemplaba a creación dun goberno de unidade nacional, onde se integrasen todos os partidos políticos, e que se encargaría da convocatoria de eleccións presidenciais e lexislativas. O goberno debería estar dirixido por un primeiro ministro neutral, que non podería presentarse aos comicios presidenciais seguintes. Tamén sinalaba o acordo a reforma das Forzas Armadas así como o desarmamento das forzas rebeldes, e garantía unha amnistía para os militares das súas partes implicadas no conflito. Así mesmo, tamén lles outorgaba á ONU, a Francia e á CEDEAO o papel de árbitros destes procesos.
Consecuencias
[editar | editar a fonte]Durante os meses seguintes, o desarmamento das forzas rebeldes foi parcial e incompleto, e tardou meses en comezar. Máis aínda tardou a convocatoria de eleccións presidenciais e lexislativas, que non se chegou a producir ata 2010.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- Texto íntegro do Acordo de Linas-Marcoussis Arquivado 07 de abril de 2011 en Wayback Machine., na web do ministerio de Asuntos Exteriores de Francia.