Liñaza
A liñaza é a semente do liño (Linum usitatissimum)[1]. Úsase para consumo humano, por exemplo en infusións ou para elaborar o gofio (fariña tradicional da cociña canaria, elaborada a partir de grans de cereais torrados, especialmente de millo ou trigo[2]). Da semente tírase o aceite de liñaza, que é rico en ácidos graxos das series Omega-3, Omega-6, e Omega-9. Este aceite úsase ademais na industria cosmética, na fabricación del linóleo e na dilución para tintura de teas. A calidade deste varía tanto coa calidade da materia prima empregada como cos procesos de prensado empregados para a súa extracción. Pódese diferenciar basicamente o aceite obtido en frío, de maior calidade, do obtido con axuda de temperatura. A calidade varía de diversos factores, entre eles o contido de mucilaxes.[3]
Os aceites secantes empregados primordialmente en actividades artísticas son: o de liñaza, durmideira e de noces; todos eles con características no secado e emprego particulares. Como unha variación deste aceite atópase o aceite negro, cuxo descubrimento atribúese a Jan Van Eyck. Prodúcese cocendo o aceite de liñaza con carbonato de chumbo a un 10 por cento e dentes de allo como catalizador. Obtense un aceite mestoque se filtra cando se decanta o carbonato de chumbo, que aparece como cinsento plúmbeo. Este aceite negro pódese decolorar e converter en rubio, baténdoo con auga osixenada.
A liñaza ten propiedades nutricionais interesantes e efectos potencialmente beneficiosos para a saúde. Estas propiedades débense á súa composición química, como a gran cantidade de fibra dietética, ácidos graxos poliinsaturados e fitoquímicos como os lignanos. Un 25-30% da semente de liñaza componse de fibra dietética da cal unha terceira parte é fibra solúbel e o resto fibra insolúbel.
Usos[editar | editar a fonte]
O aceite de liñaza úsase na medicina alternativa como laxante lixeiro, por mor do se contido en ácido linólico.
En Bolivia, Perú e Colombia prepárase un refresco a base de liñaza moia, acompañada dun pouco zume de limón.
O aceite de liñaza tamén é apreciado nas dietas vexetarianas e/ou veganas, xa que é a principal fonte vexetal de ácidos omegas esenciais para o organismo.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ {{Cita web |url=http://www.portaldaspalabras.gal/buscador?palabra=li%C3%B1aza&sinom=0&homonimo= |título=Nome e definición en Portal das Palabras da [[RAG |data-acceso=07 de decembro de 2014 |urlarquivo=https://web.archive.org/web/20141208104712/http://www.portaldaspalabras.gal/buscador?palabra=li%C3%B1aza&sinom=0&homonimo= |dataarquivo=08 de decembro de 2014 |urlmorta=yes }}
- ↑ VV. AA. (2012) Dicionario de alimentación e restauración, Santiago de Compostela, Termigal. Xunta de Galicia. Real Academia Galega
- ↑ Ricky W. Fedeniuk, Costas G. Biliaderis. 1994. Composition and physicochemical properties of linseed (Linum usitatissimum L.) mucilage. Journal of Agricultural and Food Chemistry 42 (2): 240-247.'
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- AIDS Research Assistance Institute, con información sobre uso de lignanos para o cancro e a SIDA
- La linaza canadiense (publicado polo "Consello de Liñaza Canadense")
