Abu-l-Fadl al-Abbás ibn al-Áhnaf
| Abu-l-Fadl al-Abbás ibn al-Áhnaf | |
|---|---|
| Nacemento | c. 750 |
| Lugar de nacemento | Basora |
| Falecemento | c. 808 |
| Lugar de falecemento | Bagdad |
| Nacionalidade | Abbásida |
| Ocupación | poeta |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Abu-l-Fadl al-Abbás ibn al-Áhnaf, máis coñecido como Al-Abbás ibn al-Àhnaf (en árabe عباس بن الأحنف), nado en Basora en 750 e finado en 809, foi un poeta árabe da tribo dos Hanifa.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Utilizou exclusivamente o xénero do ghazal ou poesía erótico-elexíaca, na que manifestaba «a falta de esperanza do amor, con personaxes que semellan resignados a unha relación de privación».
Foi amigo do califa abbasida Harun ar-Raxid e exerceu na súa corte. Utilizou un vocabulario sinxelo e o seu estilo foi fluído e doado, influíndo na obra de Abd-Allah ibn al-Mutazz e de Abu-l-Atáhiya. A súa obra foi compilada despois da súa morte por Zúnbur e por Abu-Bakr as-Sulí. Foi moi aprezado en al-Ándalus.
