Aborixes tasmanianos
| Aborixes tasmanianos | |
|---|---|
 Imaxe dos catro últimos aborixes tasmanianos de ascendencia totalmente indíxena, c. 1860. Truganini, a derradeira supervivente, sentada máis á dereita. | |
| Poboación | |
| Poboación total: > 17 000 (descendentes de aborixes) | |
| Rexións principais: | |
 Australia | 17 000 |
| Aspectos culturais | |
| Lingua | Linguas tasmanianas (extintas), inglés |
| Relixión | Animismo, Cristianismo |
| Grupos relacionados | Aborixes australianos |
Os aborixes tasmanianos (nomes aborixes: Palawa, Parlevar, Lutrawita ou Trouwunna) son os indíxenas da illa da Tasmania en Australia.
Historia[editar | editar a fonte]
Entre os anos 1803 e 1833, a poboación de aborixes tasmanianos foi reducida dunha estimación de 5 000 persoas a só preto de 300, principalmente debido ós conflitos cos colonizadores británicos e polas doenzas introducidas por estes. Unha das derradeiras aborixes tasmanianas foi Truganini, que morreu en 1876.[1] Porén, actualmente existen moitas persoas descendentes de aborixes tasmanianos nas que perviven algúns aspectos da súa cultura tradicional.
Linguas[editar | editar a fonte]
Hoxe en día considéranse extintas todas aquelas linguas faladas polos aborixes tasmanianos antes da chegada dos colonos europeos. Fanny Cochrane Smith é famosa polas súas gravacións de cancións aborixes en cilindros de fonógrafo, o que representa a única gravación sonora dunha lingua tasmaniana. Así a todo, existe un esforzo para reconstruír unha das linguas que había a partir de listaxes de palabras que se conservaron. A finalidade é a de manter viva a cultura tasmaniana orixinaria a partir de trazos que se mantiveron nalgunhas familias descendentes dos indíxenas tasmanianos.
As diferentes tribos tasmanianas antes de 1803[editar | editar a fonte]
- Lairmairrien (Big River)
- Nuenonnien (Sueste)
- Tougui (Costa suroeste)
- Tommeginner (Norte)
- Tyerremotepanner (Norte)
- Plangermairiener (Ben Lomond)
- Pyemmairiener (Nordeste)
- Pirappien (Noroeste)
- Paredarermien (Baía das ostras)
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ William Dalrymple (14 de outubro de 2007). "A lesson in humility for the smug West" (HTML). The Sunday Times. Consultado o 14 de marzo de 2008.
