Timar

O timar foi unha concesión de terras dada polos sultáns do Imperio Otomán entre os séculos XIV e XVI, cuns ingresos fiscais anuais de menos de 20.000 akçes. Os ingresos producidos pola terra actuaban como compensación polo servizo militar. Un posuidor dun timar era coñecido como timariot. Se os ingresos producidos polo timar fosen de 20.000 a 100.000 akçes, a concesión de terras chamábase zeamet, e se fosen superiores a 100.000 akçes, a subvención chamaríase hass.^[1]^[2]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Özoğlu, Hakan (2004). Kurdish notables and the Ottoman state: evolving identities, competing loyalties, and shifting boundaries. SUNY Press. p. 52. ISBN 978-0-7914-5993-5.
↑ Hütteroth, Wolf-Dieter; Abdulfattah, Kamal (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. ISBN 3-920405-41-2.

[1] Özoğlu, Hakan (2004). Kurdish notables and the Ottoman state: evolving identities, competing loyalties, and shifting boundaries. SUNY Press. p. 52. ISBN 978-0-7914-5993-5.

[2] Hütteroth, Wolf-Dieter; Abdulfattah, Kamal (1977). Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. ISBN 3-920405-41-2.

[1]

[2]