Teorema de Albert-Brauer-Hasse-Noether

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Na teoría alxébrica de números, o teorema de Albert-Brauer-Hasse-Noether afirma que unha álxebra simple central sobre un corpo numérico alxébrico K que se separa (split) para todo completamento K v é unha álxebra matricial sobre K. O teorema é un exemplo do principio local-global na teoría alxébrica de números e conduce a unha descrición completa das álxebras de división de dimensións finitas sobre corpos numéricos alxébricos en termos das súas invariantes locais. Foi probado independentemente por Richard Brauer, Helmut Hasse e Emmy Noether e por Abraham Adrian Albert.

Enunciado do teorema[editar | editar a fonte]

Sexa A unha álxebra simple central de rango d sobre un corpo numérico alxébrico K. Supoña que para calquera valoración v, A sepárase no campo local correspondente K v :

Daquela A é isomorfo á álxebra matricial M d ( K ).

Aplicacións[editar | editar a fonte]

Usando a teoría do grupo de Brauer, móstrase que dúas álxebras simples centrais A e B sobre un corpo numérico alxébrico K son isomórficas sobre K se e só se os seus completamentos A v e B v son isomórficos sobre a completamento K v para cada v.

Xunto co teorema de Grunwald–Wang, o teorema de Albert–Brauer–Hasse–Noether implica que toda álxebra simple central sobre un corpo numérico alxébrico é cíclica, é dicir, pódese obter mediante unha construción explícita a partir dunha extensión de campo cíclico L / K.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]