Code Girls
As Code Girls ou Mozas do Código da Segunda Guerra Mundial foron un grupo de máis de 10.000 mulleres que serviron como criptógrafas (creadoras de códigos) e criptoanalistas (descifradoras de códigos) para o Exército dos Estados Unidos de América durante a segunda guerra mundial.[1]
Recrutamento[editar | editar a fonte]
Nos meses previos ao ataque xaponés a Pearl Harbor, a Mariña dos Estados Unidos comezou a recrutar mulleres universitarias para traballar como criptógrafas e criptoanalistas.[2] Despois do ataque, as actividades de recrutamento aumentaron cando os Estados Unidos uníronse ás forzas aliadas para loitar contra as potencias do Eixe durante a segunda guerra mundial.[3]
Durante o proceso de contratación, preguntouse ás mulleres se lles gustaban os encrucillados e se estaban comprometidas para casar. As que respondían "si" e "non", respectivamente, avanzaban no proceso de contratación[4].Convidábase as candidatas a reunións secretas nas que se lles ofrecía a oportunidade de realizar un curso de formación para descifrar códigos e xurar gardar o secreto. Os que aprobaban o curso eran convidados a Washington, D.C. despois da gradación universitaria para incorporarse á Mariña como empregadas civís.[3]
O Exército tamén comezou a recrutar mulleres descifradoras de códigos nesta época. Os oficiais do exército reuníronse con representantes das universidades femininas no Hotel Mayflower coa esperanza de recrutar aos seus mellores estudantes antes de que a Mariña puidese facelo.[5]
Traballo[editar | editar a fonte]
Os primeiros recrutas presentáronse no cuartel xeral da Mariña en Washington, D. C., que rapidamente se encheu de xente. En 1943, a Armada ampliou as súas operacións requisando a localización orixinal do Mount Vernon College for Women para empregala como Anexo de Comunicacións Navais.[6]
O Exército tamén superou rapidamente a súa oficina de Washington, D. C. e engadiu unha segunda localización no Arlington Hall Junior College for Women[4]. En 1945, o 70 por cento do equipo de descifrado de códigos do Exército era feminino[3]. Entre as súas tarefas, as mulleres operaban máquinas descifradoras, analizaban e descifraban os códigos do inimigo, construían bibliotecas de recursos sobre as operacións do inimigo, interceptaban sinais de radio e probaban a seguridade dos códigos estadounidenses[3]. Durante cada mes de 1944, as descifradoras de códigos interceptaron unhas 30.000 mensaxes de transporte acuático da Armada xaponesa que conduciron ao afundimento de case todos os barcos de subministración xaponeses que se dirixían a Filipinas ou ao Pacífico Sur. Antes do Día D, compartiron información falsa e mensaxes de radio para enganar intencionadamente aos alemáns sobre a localización do desembarco das Forzas Aliadas[2]. Cando se lles preguntaba publicamente polo seu traballo, as mulleres adoitaban responder que "sacaban punta aos lapis"[3][7]
Mulleres destacadas[editar | editar a fonte]
Entre as mulleres máis destacadas que contribuíron ao esforzo en criptografía dos Estados Unidos durante a segunda guerra mundial atópanse:
- Virginia Dare Aderholdt - descifrou a mensaxe de rendición xaponés
- Ann Z. Caracristi - máis tarde converteuse en subdirectora da Axencia de Seguridade Nacional, a súa máis alto cargo de liderado civil
- Margaret Crosby - traballou como criptógrafa para a Oficina Grega da OSS
- Agnes Meyer Driscoll - descifrou a máquina de cifrado xaponesa M-1[8]
- Genevieve Grotjan Feinstein: descubriu a ruptura crucial do cifrado xaponés Código púrpura.
- Elizebeth Smith Friedman: axudou a condenar aos traficantes de ron durante a Lei Seca e frustrou aos axentes nazis en Suramérica durante a segunda guerra mundial.[9]
- Helen Nibouar: axudou a desenvolver a máquina de cifrado SIGABA
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "World War II Code Girls: What’s in a Name?" (en inglés). 2020-03-20. Consultado o 2021-04-08.
- ↑ 2,0 2,1 Showalter, Elaine (6 outubro 2017). "The brilliance of the women code breakers of World War II". The Washington Post.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Code girls : the untold story of the American women code breakers of World War II. 2017. ISBN 978-0-316-35253-6. OCLC 972386321.
- ↑ 4,0 4,1 "She was a World War II Codebreaker | Arts & Sciences". www.bu.edu. Consultado o 2021-04-08.
- ↑ "The Secret History of the Female Code Breakers Who Helped Defeat the Nazis" (en inglés). Consultado o 2021-04-09.
- ↑ Taylor, Lisa (2018-02-26). "Sharpened Pencils and Sharper Minds: World War II Women Code Breakers | Folklife Today". blogs.loc.gov. Consultado o 2021-04-09.
- ↑ "She was a World War II Codebreaker". Consultado o 2021-04-08.
- ↑ "Agnes Meyer Driscoll, la criptoanalista que descifró los códigos japoneses antes de la Segunda Guerra Mundial | Vidas científicas". Mujeres con ciencia (en castelán). 2019-08-22. Consultado o 2021-11-28.
- ↑ "Elizebeth Smith Friedman, criptoanalista | Efemérides". Mujeres con ciencia (en castelán). 2020-08-26. Consultado o 2021-11-28.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Mundy, Liza (2017). Code Girls: The Untold Story of the American Women Code Breakers of World War II. Nova York. ISBN 978-0-316-35253-6.
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- World War II Code Girls: What’s in a Name? - National Archives
- Interview, Navy cryptographer - Frances Lynd Scott Collection, (AFC/2001/001/48208), Veterans History Project, American Folklife Center, Library of Congress
- Interview, Army cryptographer - E. Jean P. Perdue Brownlee Collection, (AFC/2001/001/09220), Veterans History Project, American Folklife Center, Library of Congress
- "Code Girls" Reunion, Library of Congress