Xudaísmo ortodoxo

Xudeu ortodoxo provisto de Kipá, Talit gadol e tefilín, preparándose para un servizo nunha sinagoga.

O xudaísmo ortodoxo é unha das grandes pólas da relixión xudía na actualidade, xunto co xudaísmo conservador ou masortí e o xudaísmo reformista. Distínguese delas pola súa adhesión rigorosa á Halajá. Carece dunha autoridade doutrinal central permitindo certa variación na práctica.

Segundo a súa actitude cara a cultura contemporánea, o xudaísmo ortodoxo divídese informalmente en xudaísmo ortodoxo moderno, que busca adecuar ata algún punto as súas prácticas e estudos á situación social contemporánea, e o xudaísmo haredí, que rexeita toda innovación que os seus líderes consideren contraria ó espírito da Torá.

As divisións doutrinais neste senso non se fixaron ata arredor do século XVIII, no que baixo o influxo da Ilustración, certos sectores da comunidade xudía rexeitaron a segregación imposta polas prácticas relixiosas convencionais e buscaron integrarse —malia o daquela dominante antisemitismo— nas comunidades nacionais. O rexeitamento a este movemento definiu a ortodoxia. A ortodoxia é un movemento creado no século XIX en contra dos rabinos e dirixentes que ensaiaban xeitos de combinar xudaísmo e modernidade.

Crenzas

O xudaísmo ortodoxo basea as súas crenzas nos "Trece principios de fe" de Maimónides:

• A existencia de Deus
• A singularidade e unidade de Deus
• A natureza espiritual e abstracta de Deus
• A eternidade de Deus
• A revelación polos seus profetas
• Moisés é o maior e principal profeta
• Deus entregou a Lei no monte Sinaí
• Esta Lei non pode ser cambiada
• Deus coñece os futuros actos humanos
• Deus recompensa a bondade e castiga a maldade
• Deus mandará a un Mesías
• Deus resucitará ós mortos