Wikipedia:Proxectos pedagóxicos/IES Carlos Casares de Vigo/Miss Linde

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Introducción[editar a fonte]

Cristina Linde es un personaje fundamental de la obra "Casa de muñecas", de Henrik Ibsen. Aparece en esta como una amiga casi olvidada de la protagonista, Nora Helmer. Se trata de una mujer viuda y solitaria que busca trabajo y le pide ayuda al marido de Nora, Torvald. El papel principal de la Sra. Linde durante gran parte de la obra será el de ofrecer opiniones sobre las acciones cuestionables de Nora.

Miss Linde y el cuidado[editar a fonte]

Casa de muñecas es vista por parte de la crítica como un asalto a la institución tradicional del matrimonio. Sin embargo, en el tercer acto, Cristina Linde celebra feliz su regreso a la vida doméstica, ya que ella había sido educada en la abnegación y, por lo tanto, su naturaleza consistía en dedicarse al cuidado de los demás.

De todas maneras, el papel de la Sra. Linde representa a una mujer que alcanza su independencia en una época en la que prácticamente no existía .

La Sra. Linde se preocupa también a lo largo de toda la obra por Nora y por sus problemas y sentimientos, encontrando en ella alguien a quien poder ayudar.

La Sra. Linde también representa a una figura femenina que se diferencia totalmente de la de Nora, ya que, mientras que esta se encuentra infeliz y agobiada por el papel que desempeña en su familia, Cristina se siente vacía por no tener familia y busca en Krogstad una pareja para poder cuidar.

Por lo tanto, la Sra. Linde se caracteriza principalmente por su capacidad de estar constantemente pendiente de los demás, así como de sus problemas y preocupaciones, para poder ayudarlos de la mejor manera posible. Se siente sola una vez que ya no puede cuidar de su madre, ahora que ha muerto, o de sus hermanos, que pueden mantenerse por sí solos.

Este es un caso típico de la época. Las mujeres solían dedicarse al cuidado del hogar, así como de sus hijos y maridos. Actualmente se conoce como Síndrome del nido vacío a la sensación que tienen los padres cuando sus hijos abandonan el hogar, aunque es más común en mujeres. Es esto lo que le ocurre a la Sra. Linde.

Diálogos[editar a fonte]

Estos son algunos diálogos que reflejan el cuidado por parte de la Sra. Linde hacia las personas de su entorno:

- En aquel tiempo aún vivía mi madre; pero estaba enferma e inválida. Para colmo, debía yo sostener a mis dos hermanitos. Por tanto, no juzgué oportuno rechazar la oferta (acto primero)

- Los tres últimos años han sido para mí como un largo día de trabajo sin tregua. Pero se acabó todo, Nora. Mi pobre madre no me necesita ya, y los chicos, tampoco; Tienen sus empleos y pueden mantenerse por sí mismo muy bien (acto primero)

- No, Nora. Lo que siento es un vacío inmenso. ¡No tener nadie a quien consagrarse! (acto primero)

- Yo me encuentro también como un náufrago agarrado a una tabla. Sin nadie a quien cuidar ni por quien preocuparme (acto tercero, 137)

- Tengo que trabajar para vivir. Todos los días de mi vida, por muy atrás que recuerde, he trabajado, y el trabajo ha sido mi mayor y única satisfacción. Pero ahora me encuentro completamente sola en el mundo, abandonada e inútil. No hay satisfacción alguna en trabajar para sí. Krogstad, dime alguien y algo por lo que trabajar (acto tercero, 138)

- Necesito ser madre de alguien, y sus hijos necesitan una.(acto tercero, 139)

- Mi madre vivía aún; estaba en cama, inválida. Así es que tenía que cuidar de mis dos hermanos pequeños. No pude menos que aceptar su propuesta.(acto primero, 42)′′

- Pues mira, no; sólo siento un vacío indecible. No tener a nadie por quien vivir.(Levantándose inquieta.) Por eso no pude aguantar más en aquel pequeño rincón. Aquí quizá sea más fácil encontrar algo, que le ocupe a una y le impida pensar. Si tuviera la suerte de encontrar un empleo estable, algún trabajo de oficina... (acto primero, 43)′′ '

Referencias[editar a fonte]

[1]

Traducción al gallego[editar a fonte]

Introdución

Cristina Linde é un personaxe fundamental da obra “Casa de muñecas”, de Henrik Ibsen. Aparece nesta coma unha amiga case esquecida da protagonista, Nora Helmer. Trátase dunha muller viuva e solitaria que busca traballo e lle pide axuda ó marido de Nora, Torvald. O papel principal da Sra. Linde durante gran parte da obra será ofrecer opinións sobre as accións cuestionables de Nora.

Miss Linde e o coidado

Casa de muñecas é vista por parte da crítica como un asalto á institución tradicional do matrimonio. Non obstante, no terceiro acto, Cristina Linde celebra feliz o seu regreso á vida doméstica, xa que ela fora educada na abnegación e, polo tanto, a súa natureza consistía en adicarse ó coidado dos demais.

De todas as maneiras, o papel da Sr. Linde representa a unha muller que alcanza a súa independencia nunha época na que prácticamente non existía.

A Sr. Linde preocúpase tamén ó longo de toda a obra por Nora e polos seus problemas e sentimentos, encontrando nela alguén a quen poida axudar.

A Sr. Linde tamén representa unha figura feminina que se diferenza totalmente á de Nora, xa que, mentres que esta se encontra infeliz e agobiada polo papel que desempeña na súa famlia, Cristina síntese vacía por non ter familia e busca en Krogstad unha parella para poder coidar.

Polo tanto, a Sr. Linde caracterízase principalmente pola súa capacidade de estar constantemente pendente dos demais, así como dos seus problemas e preocupacións, para poder axudalos da mellor maneira posible. Síntese sola unha vez que xa non pode coidar da súa nai, agora que morreu, ou dos seus irmáns, que poden manterse por si solos.

Este é o caso típico da época. As mulleres adoitaban adicarse ó coidado do fogar, así como dos seus fillos e maridos. A día de hoxe coñécese coma Síndrome do nido valeiro a sensación que teñen os pais cando os seus fillos abandonan o fogar, aínda que é máis común nas mullleres. Isto é o que lle ocurre á Sr. Linde.

Diálogos

Estes son algúns diálogos que reflicten o coidado da señora Linde pola xente que a rodea:

- Daquela a miña nai aínda vivía; pero estaba enferma e inválida. Aínda por riba, tiven que apoiar aos meus dous irmáns pequenos. Polo tanto, non considerei oportuno rexeitar a oferta (acto primeiro)

- Os últimos tres anos foron para min como un longo día de traballo sen tregua. Pero todo rematou, Nora. A miña pobre nai xa non me necesita, e os nenos tampouco; Teñen o seu traballo e poden manterse moi ben (acto primeiro)

- Non, Nora. O que sinto é un inmenso baleiro. Non ter a quen consagrar! (acto primeiro)

- Tamén me atopo coma un náufrago agarrado a un taboleiro. Sen ninguén para coidar nin preocuparme (acto tres, 137)

- Teño que traballar para vivir. Todos os días da miña vida, por máis que me lembre, traballei e o traballo foi a miña maior e única satisfacción. Pero agora atópome completamente sóa no mundo, abandonada e inútil. Non hai satisfacción en traballar por ti mesmo. Krogstad, dime alguén e algo para traballar (acto 3, 138)

- Necesito ser a nai de alguén e os seus fillos necesitan unha (acto tres, 139)

- Miña nai aínda estaba viva; estaba na cama, inválida. Entón tiven que coidar dos meus dous irmáns pequenos. Non puiden evitar aceptar a súa proposta (primeiro acto, 42) ′ ′

- Pois mira, non; Só sinto un baleiro indizible. Non ter a ninguén para vivir. (Levántase inquedo.) Por iso non podía agardar máis nese pequeno recuncho. Aquí pode ser máis doado atopar algo que che ocupe e que impida pensar. Se tivese a sorte de atopar un traballo estable, algún traballo de oficina ... (primeiro acto, 43) ′ ′

Referencias

  1. Ibsen,Henrik (1989): "Casa de muñecas". Alianza editorial