Voo 139 de Braathens SAFE

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Voo 139 de Braathens SAFE
O avión secuestrado en 1982
Resumo
Data  21 de xuño de 1985
Causa  secuestro
Lugar  Oslo, Fornebu
Coordenadas 
Orixe  Trondheim, Værnes
Destino  Oslo, Fornebu
Finados  0
Feridos  0
Aeronave
Tipo de aeronave Boeing 737-205
Operador  Braathens SAFE
Rexistro  LN-SUG
Pasaxeiros  116
Tripulación  5
Superviventes  121

O voo 139 de Braathens SAFE foi o secuestro dun avión ocorrido en Noruega o 21 de xuño de 1985. O incidente foi nun Boeing 737-205 pertencente a Braathens SAFE que facía un servizo regular entre o aeroporto de Trondheim, Værnes e o aeroporto de Oslo, Fornebu. O secuestrador era Stein Arvid Husby, que estivo bébedo durante a meirande parte do incidente. Foi o primeiro secuestro dun avión en Noruega e non houbo mortos nin feridos. Husby foi sentenciado a tres anos na cadea e cinco anos de detención.

Armado cunha arma de aire comprimido, Husby ameazou a un asistente de cabina e díxolle ao capitán que continuase como estaba planeado cara Fornebu. Afirmou, falsamente, ter colocado explosivos a bordo. As súas demandas eran realizar unha declaración política e falar co Primeiro Ministro Kåre Willoch e a Ministra de Xustiza Mona Røkke. O avión aterrou ás 15:30 en Fornebu e foi rodeado pola policía. Despois dunha hora Husby liberou a 70 reféns a cambio de que o avión se movese a un lugar máis preto da terminal. 30 minutos despois Husby liberou o resto dos pasaxeiros. Estivo bebendo durante todo o incidente, e ás 17:30, despois de consumir as provisións de cervexa do avión, entregou a súa arma a cambio de máis cervexa. O avión foi inmediatamente asaltado e Husby arrestado.

Secuestro[editar | editar a fonte]

O secuestro ocorreu a bordo do voo 139 de Braathens SAFE en ruta dende o aeroporto de Trondheim, Værnes ata o aeroporto de Oslo, Fornebu. O avión era un Boeing 737-205, bautizado e con rexistro LN-SUG.[1][2] O día anterior ao secuestro, Husby graduárase no ensino secundario superior, onde estudara saúde e traballo social. Esa tarde mercara unha arma de aire comprimido en Trondheim. A arma estaba na súa equipaxe de man cando embarcou ao avión no aeroporto de Trondheim, onde non había control de seguridade. Seleccionou un asento na parte traseira do avión e cando estaba no aire amosoulle a arma a unha asistenta de voo, pedíndolle que informase ao capitán de que quería facerse co control do aparello, pero que doutro xeito todo ía proceder como estaba previsto. A asistenta de voo e posteriormente o secuestrador usaron o intercomunicador para falar co piloto.[3] A policía foi informada do incidente polos controladores ás 15:05.[4]

O avión aterrou en Fornebu ás 15:30, 15 minutos despois do programado. O avión aparcou a 700 metros da terminal. Foi inmediatamente rodeado por forzas especiais da policía, ademais de policías de Asker e Bærum. Dous policías especialmente adestrados foron situados na torre de control, dende onde negociaron con Husby. O aeroporto pechouse e o tráfico aéreo desviouse a Oslo-Gardermoen.[4] Os pasaxeiros non foron informados do incidente ata que o avión estivo rodeado de policías.[3] O secuestrador informou aos pasaxeiros e tripulación falsamente de que colocara explosivos nos baños, pero que ninguén resultaría ferido se cooperaban. Husby levaba un traxe e lentes de sol. Os pasaxeiros describiron as súas accións como calmadas.[5] Durante todo o incidente Husby pediu e bebeu continuamente cervexa.[3]

As demandas de Husby eran falar co Primeiro Ministro Kåre Willoch e coa Ministra de Xustiza Mona Røkke, ámbolos dous do Høyre (partido conservador). Tamén quería facer unha conferencia de prensa en Fornebu. Husby non estaba satisfeito de como o trataron tras deixar a cadea. Demandou recibir garantías para un mellor tratamento e seguridade económica das autoridades.[4] Asistido por un psicólogo, a policía negociou con Husby. Unha hora despois de aterrar 70 pasaxeiros foron liberados. O primeiro grupoestaba formado polos pasaxeiros que tiñan transbordos cara a outros voos. A cambio, o avión foi movido máis preto da terminal. Os pasaxeiros foron subidos a un autobús e levados á terminal doméstica, onde foron interrogados pola policía. O resto dos pasaxeiros foron liberados 30 minutos despois. Só quedaron os cinco membros da tripulación[6].

Un amigo de Husby axudou á policía nas negociacións.[4] Ás 18:30 o avión quedou sen cervexa, polo que Husby chegou ao acordo de que tiraría a arma pola fiestra a cambio de máis cervexa. Esta foi entregada por un oficial de policía vestido de civil.[6] Posteriormente o avión foi asaltado por forzas especiais e Husby foi arrestado. Non houbo ningún ferido no secuestro.[6][7]

Consecuencias[editar | editar a fonte]

Stein Arvid Husby, orixinario de Karmøy, tiña 24 anos de idade e acababa de rematar os seus estudos nunha escola escola de secundara superior católica en Trondheim. Anteriormente fora sentenciado cinco veces por delitos de violencia, incluído un atraco a man armada a un taxi e a ameaza a un lensmann cunha escopeta.[3][8] O seu pai batía nel e comezara a beber aos 13 anos.[9] Perdeu o seu traballo de mariñeiro polo seu alcoholismo e entrou nunha institución psiquiátrica en 1980, cando tiña 19 anos. En 1983 foi admitido nunha escola cristiá e conseguiu afastarse do alcol durante dous anos, pero comezara a beber novamente xusto antes do incidente. Husby dixo que tiña medo a perder aos seus amigos debido ao seu abuso do alcol.[8]

Durante o xuízo, Husby dixo que quería axuda da sociedade e chamar a atención sobre a súa causa. Porén, lamentou ter secuestrado o avión. Dixo que todo o que quería era enviar unha mensaxe ao ministro de xustiza e ao primeiro ministro dicindo que precisaba axuda, e que non tiña a intención de que os outros pasaxeiros se enterasen das súas ameazas. Husby dixo que o secuestro foi espontáneo e que o seu plan era un roubo a man armada ou tomar reféns no hotel Radisson SAS de Oslo.[8] O seu avogado argumentou que Husby non cometera un secuestro ceñíndose estritamente á lei, senón que tomou reféns, polo que conseguiu unha pena menor para o seu defendido.[10] Os psiquiatras no xuízo dixeron que Husby tivera unha infancia difícil, e fora definido como alcohólico á idade de 17 anos. Os psiquiatras consideraron que tiña habilidades moi pouco desenvolvidas para realizar decisións racionais e unha saúde mental débil. Tamén afirmaron que comtera crimes para identificarse a si mesmo debido á súa baixa autoestima.[8] O 29 de maio de 1986 Husby foi declarado culpable de secuestro e foi condenado a tres anos de cárcere e cinco anos de supervisión preventiva.[9][10]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Tjomsland, Audun & Wilsberg, Kjell (1996). Braathens SAFE 50 år: Mot alle odds. ISBN 82-990400-1-9. 
  2. Ranter, Harro. "ASN Aircraft accident Boeing 737-205 LN-SUG Oslo-Fornebu Airport (FBU)". aviation-safety.net. Arquivado dende o orixinal o 09 de xullo de 2012. Consultado o 2018-12-29. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 "Den 24 år gamle mannen fra Karmøy som fredag kapret et". Norwegian News Agency. 23 de xuño de 1985
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 "Foreløpig samlemelding". Norwegian News Agency. 21 de xuño de 1985
  5. "- Det var en skremmende opplevelse". Norwegian News Agency. 21 de xuño de 1985
  6. 6,0 6,1 6,2 "Flykapreren i dramaet på Fornebu kastet våpnet ut av flyvinduet". Norwegian News Agency. 21 de xuño de 1985
  7. Andersen, Alf G. (22 de xuño de 1985). "Da kapreren strakte våpen". Aftenposten
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 "Flykapreren angrer" (en noruegués). Norwegian News Agency. 26 de maio de 1986.
  9. 9,0 9,1 "Tre års fengsel for flykapreren" (en noruegués). Norwegian News Agency. 30 de maio de 1986.
  10. 10,0 10,1 "24åring kjent skyldig som flykaprer: første dom efter ny lov". Aftenposten (en noruegués). 30 de maio de 1986.