Tomahawk (machada)

Tomahawk de comezos do século XIX.

Diferentes estilos de tomahawk.

Un tomahawk (tamén chamado hawk) é un tipo de machada orixinaria de Norte América, tradicionalmente de mango estreito e recto. O nome provén da lingua inglesa no século XVII como unha adaptación da palabra dos powhatan (Algonquinos de Virxinia).

Os tomahawks eran ferramentas de uso xeral empregadas por amerindios e colonos europeos, e eran usadas a miúdo como arma para a loita de man a man e como arma arroxadiza. As cabezas de metal dos tomahawk baseáronse nas machadas da Royal Navy e foron produto de troco cos nativos americanos para obter comida e outras provisións.

O mango dun tomahawk mide usualmente uns 60 centímetros, tradicionalmente feito de madeira de carballo. A cabeza pesaba entre 250 gramos e un quilo, cun gume cortante duns 10 centímetros. A cabeza podía ser como un pequeno martelo, ter un garfo pola parte posterior ou estar redondeada, e usualmente non tiña punta na parte superior. A cabeza dos tomahawks era xeralmente feitas de pedra puída ou óso. Algúns exemplares ornamentados con gravados eran usados en rituais, e adoitaban ter un orificio na cabeza, que se prolongaba a través do mango, para fumar tabaco a través do tomahawk. Hai tamén exemplares con cabeza metálica destas infrecuentes pipas. As pipas-tomahawk eran poderosos símbolos nos encontros entre europeos e americanos: un extremo era a pipa da paz. O outro, a machada da guerra.

Galería de imaxes

• 
  O síux Afraid of Hawk sostendo un tomahawk.
• 
  O xefe mohicano Etow Oh Koam (século XVIII) sostendo un tomahawk tradicional de madeira.
• 
  Low Dog cun tomahawk (vers 1881-1885).
• 
  Amerindios do sueste de Idaho cun tomahawk (Benedicte Wrensted, 1897).