Tenente (Idade Media)

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Tenente (homónimos).

Tenente era o responsábel da tenencia feudal correspondente a unha vila ou rexión, designado polo rei ou o señor durante a Idade Media nos reinos cristiáns da Península Ibérica. A tenencia non daba dereito de propiedade e era temporal.

O tenente administraba xustiza, recadaba os impostos reais e militares, e os ingresos resultantes usualmente repartíanse a partes iguais entre o tenente e o rei.

Véxase tamén

Bibliografía

• Sánchez de Mora, Antonio (2003): La nobleza castellana en la plena Edad Media: el linaje de Lara (ss. XI-XIII). Tese doutoral no Departamento de Historia Medieval y Ciencias y Técnicas Historiográficas, Facultad de Geografía e Historia, Universidad de Salamanca, pp. 592–609.
• Gran Enciclopedia Larousse, ano 1991. Entradas: "Tenencia feudal" e "Tenente". ISBN 84-3207-370-9.